Track 5 from the "Ivo Perelman, Joe Morris, Gerald Cleaver - Family Ties" album released in 2012 by Leo Records.
Musicians: Ivo Perelman: Tenor Saxophone Joe Morris: Double Bass Gerald Cleaver: Drums
"This is Ivo Perelman's fifteenth album for Leo Records. His previous CD, The Hour of the Star, got outstanding reviews. Recorded by the quartet with Matthew Shipp, Joe Morris and Gerald Cleaver it catapulted Ivo to a new cycle of creativity. With this new chain of recordings as duos and trios with the members of his quartet Ivo Perelman managed to create a niche all of his own in contemporary jazz of the 21st century. As Neil Tesser writes in his liner notes, 'very few musicians can fuse the extended technique of the post-modern avant-garde with the purity of passion that Ivo offers.'" - Amazon.com
Ο Όμιλος για την UNESCO Τεχνών Λόγου κι Επιστημών Ελλάδος, με τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων και τον Δήμο Καλλιθέας, διοργανώνουν
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΓΑΠΗΣ
την 4η Οκτωβρίου 2015, ημέρα Κυριακή και ώρα 20:00, στο ΜΕΤΣ – Γήπεδο Μπάσκετ. Υπό την αιγίδα της ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ και της ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, με την υποστήριξη της ΕΝΩΣΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Στη συναυλία συμμετέχουν αφιλοκερδώς, αξιόλογοι γνωστοί καλλιτέχνες, μουσικοί και τραγουδιστές.
Αξία εισιτηρίου 10€ Τα έσοδα θα διατεθούν στο Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών και στο Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο Καλλιθέας.
"A man, a woman and a dog take turns donning wings in this 1966 experimental film that both mocks and embodies the spirit of its decade. Featuring music and an uncredited appearance by Leonard Cohen".
Short film directed by Derek May included as a dvd bonus on "Ladies and Gentleman... Mr Leonard Cohen" (The National Film Board of Canada, 2006).
Leonard Cohen ~ Dance Me To The End Of Love
https://www.youtube.com/watch?v=IEVow6kr5nI
Leonard Cohen - Take This Waktz
Leonard Cohen - I'm Your Man
Leonard Cohen - Sound Of Silence
https://www.youtube.com/watch?v=VGEWQRL2sJk
Leonard Cohen - Everybody Knows
https://www.youtube.com/watch?v=Di-etRm4cN8
Here It Is ~ Leonard Cohen & Sharon Robinson
https://www.youtube.com/watch?v=snNpEUJp_Z4
Leonard Cohen - The Letters - Lyrics
https://www.youtube.com/watch?v=d-DgwHuqHoY
Ο Λέοναρντ Κόεν ή Κοέν (Leonard Norman Cohen, Μόντρεαλ, Καναδάς, 21 Σεπτεμβρίου 1934 – ...) είναι αγγλόφωνος Καναδός λογοτέχνης, συνθέτης και τραγουδιστής.
Θεωρείται μουσικός της ποπ, αν και τα τραγούδια του — κυρίως μπαλάντες — έχουν πολλά στοιχεία από την αμερικανική μουσική κάντρυ και την μουσική των ευρωπαϊκών καμπαρέ. Τα κύρια θέματα της δημιουργίας του είναι η θρησκεία, ο έρωτας και η μοναξία, χωρίς ωστόσο να λείπουν και οι τοποθετήσεις σε κοινωνικοπολιτικά θέματα όπως ο πόλεμος, οι εκτρώσεις, κ.λπ.
Ο πατέρας του ήταν ευκατάστατος εβραίος έμπορος υφασμάτων. Σε ηλικία έξι ετών, ο Κόεν έχασε τον πατέρα του και αυτό τον σημάδεψε για όλη του την ζωή. Έφηβος έμαθε κιθάρα και έγινε μέλος του μουσικού γκρουπ Buckskin Boys, το οποίο έπαιζε μουσική κάντρυ. Αργότερα, τον καιρό που ήταν σπουδαστής στο Πανεπιστήμιο McGill εξέδωσε τα πρώτα του ποιήματα που τον έκαναν γνωστό στους καναδικούς λογοτεχνικούς κύκλους.
Giorgos Pissalidis21/09/2015 " O ποιητής Λέοναρντ Κοέν στην Ύδρα στην δεκαετία του 60 όταν έμενε μόνιμα στην Ϋδρα. Εδώ συνοδεύεται από την σύντροφο του Μάριαν Γιένσεν για την οποία αργότερα έγραψε το So Long Marianne. Ήταν στην Ύδρα που έγραψε τα τραγούδια του πρωτου δίσκου Songs of Leonard Cohen πρίν πάει να τα ηχογρα΄φησει το 1967 στην "πρωτεύουσα της κάντρυ" Νάσβιλ.
Giorgos Pissalidis21/09/2015 ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ 80Α ΓΕΝΕΘΛΙΑ
ΣΤΟΝ ΦΟΛΚΥ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟ ΚΡΟΥΝΕΡ
ΣΥΝΘΕΤΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ
Eδώ ο 25χρονος ποιητής Λέοναρντ Κοέν το 1960 μαζί με φίλους του έξω από την ταβέρνα του Ντούσκου στην Ύδρα. Μόλις έχει αγοράσει το σπίτι του στην Ύδρα και εκεί θα γράψει τα καλύτερα ποίηματα του και θα αποφασίσει να γίνει συνθέτης / τραγουδιστής επηρεασμένος από την φολκ και την κάντρυ που άκουγε από τον ραδιοφωνικό σταθμό της Αμερικάνικης Βάσης του Ελληνικού.
Το 1963 εγκαταστάθηκε στην Ύδρα, όπου συνέχισε να γράφει. Με το μυθιστόρημα Beautiful Losers (Θαυμάσιοι αποτυχημένοι, 1966), γνώρισε την παγκόσμια επιτυχία ως συγγραφέας. Ωστόσο, το 1967 αποφάσισε να εγκατασταθεί στις ΗΠΑ για να αφοσιωθεί στην μουσική.
Σε συναυλίες φολκ στις ΗΠΑ το 1967, η τραγουδίστρια Τζούντυ Κόλλινς (Judy Collins) έκανε γνωστό το τραγούδι του Κόεν Suzanne. Έτσι την ίδια χρονιά, ο Κόεν μπόρεσε να κυκλοφορήσει τον πρώτο του δίσκο με τίτλο Songs of Leonard Cohen.
Ακολούθησαν πολλοί άλλοι δίσκοι, μεταξύ των οποίων και ο δίσκος Songs of Love and Hate που περιέχει το τραγούδι - ύμνο στην αγάπη και τη μοναξιά Famous Blue Raincoat (1971) με την φωνή της Τζένιφερ Γουαρνς (Jennifer Warnes).
Το 1992 κυκλοφόρησε τον πιο πολιτικοποιημένο δίσκο του με τίτλο The Future, και δύο χρόνια κατόπιν αποφάσισε να γίνει βουδιστής, μέχρι που χειροτονήθηκε μοναχός. Αλλά το 1999 εγκατέλειψε τον μοναστικό βίο, για να εκδώσει δύο ακόμα δίσκους. Το 2005, το όνομα του Κόεν βρέθηκε ξανά στις στήλες των εφημερίδων, επειδή ο επί χρόνια μάνατζέρ του τον εξαπάτησε κλέβοντάς το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων του καλλιτέχνη.
Ο Κόεν δεν παντρεύτηκε ποτέ, αλλά είναι πατέρας δύο παιδιών, του Άνταμ (1972) και της Λόρκα (1974), που απέκτησε με την Σούζαν Έλροντ (Suzanne Elrod).
Live Songs (1973)
New Skin for the Old Ceremony (1974)
Death of a Ladies' Man (1977)
Recent Songs (1979)
Various Positions (1984)
I'm Your Man (1988)
The Future (1992)
Cohen Live: Leonard Cohen in Concert (1994)
Field Commander Cohen: Tour of 1979 (2001)
Ten New Songs (2001)
Dear Heather (2004)
Old Ideas (2012)
Popular Problems (2014)
Can't Forget: a Souvenir of the Grand Tour (2015)
Συλλογές
The Best of Leonard Cohen (1975) (επίσης γνωστό ως Greatest Hits)
More Best of Leonard Cohen (1997)
The Essential Leonard Cohen (2002), διπλό CD
Βιβλία
Let Us Compare Mythologies (ποίηση) 1956
The Spice-Box of Earth (ποίηση) 1961
The Favourite Game (μυθιστόρημα) 1963
Flowers for Hitler (ποίηση) 1964
Beautiful Losers (μυθιστόρημα) 1966
Parasites of Heaven (ποίηση) 1966
Selected Poems 1956–1968 (ποίηση) 1968
The Energy of Slaves (ποίηση) 1972
Death of a Lady's Man (ποιήματα και πεζά) 1978
Book of Mercy (πεζά ποιήματα/ψαλμοί) 1984
Stranger Music (επιλογή ποιημάτων και τραγουδιών) 1993
Book of Longing (ποίηση) 2006
Η αποκάλυψη ότι ο Λέοναρντ Κοέν μπορεί να λογαριάζει τον πρίγκιπα Κάρολο ανάμεσα στους πιο ένθερμους θαυμαστές του ήρθε κάπως σαν έκπληξη. Με δεδομένα τα γνωστά έως τώρα μουσικά γούστα του διαδόχου, δύσκολα θα τον φανταζόταν κανείς να μουρμουρίζει το «Ain't Cure for Love» σε στιγμές αισθηματικής απόγνωσης ή να παρακολουθεί την επικήδεια τελετή για την Νταϊάνα με το «Hey, That's no Way to Say Goodbye» να τριγυρίζει στο μυαλό του.
Να, όμως, που είδαμε τον Κάρολο, σε τηλεοπτική συνέντευξη μαζί με τους γιους του, να χαρακτηρίζει τον Κοέν «υπέροχο... Οι ενορχηστρώσεις του είναι εκπληκτικές, και οι στίχοι, και όλα. Είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος κι έχει αυτή τη φοβερά νωχελική, βαθιά φωνή...».
Ο βάρδος της μελαγχολίας
Λόγια αληθινού θαυμαστή, πράγματι, και με δεδομένη τη φήμη του Κοέν ως βάρδου της μελαγχολίας, θα έλεγε κανείς ότι η εκτίμηση του Καρόλου σηματοδοτεί τη συνάντηση δύο αρσενικών ψυχών με ροπή στη μεμψιμοιρία. Ωστόσο, στην περίπτωση του Κοέν τουλάχιστον, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα.
Οπως έχει ο ίδιος ομολογήσει, είναι ένας ισόβιος καταθλιπτικός που έχει δοκιμάσει διάφορα γιατροσόφια για τη μελαγχολία του, ανάμεσά τους ψυχοθεραπεία, γιόγκα, θρησκευτική περισυλλογή και φάρμακα («αναψυχής» και με ιατρική συνταγή), αλλά που πολύ πιο συχνά χρησιμοποιεί ως θεραπείες το κόκκινο κρασί, τις γυναίκες και την ποίηση. Στα 71 του χρόνια, εξακολουθεί να είναι λάτρης και των τριών. Ο Κοέν, όχι μόνο δεν είναι ένας εσωστρεφής τύπος προσηλωμένος στον εαυτό του, αλλά, αντίθετα, είναι ένας άνθρωπος του κόσμου, με ταλέντο στο στωικό χιούμορ και στον αυτοσαρκασμό. «Οι φίλοι μου έφυγαν, τα μαλλιά μου γκριζάρισαν και πονάω σε μέρη που άλλοτε έπαιζα», λέει στον πρώτο στίχο του Tower of Song και συνεχίζει τραγουδώντας με τη φημισμένη θαμπή φωνή του το ρεφρέν «Γεννήθηκα με το χάρισμα μιας χρυσής φωνής».
Ενας δεξιοτέχνης του στίχου
Τα χαρίσματα του Κοέν είναι πολλά - έχει βγάλει 15 άλμπουμ κι έχει γράψει 10 ποιητικές συλλογές. Επίσης σχεδιάζει και ζωγραφίζει αρκετά καλά. Η χρυσή φωνή, όμως, δεν συγκαταλέγεται στα ταλέντα του. Είναι ένας βραχνός βαρύτονος, με περιορισμένο εύρος. Οπως είπε ο ίδιος, αποδεχόμενος ένα βραβείο το 1992: «Μόνο στον Καναδά θα μπορούσε κάποιος με φωνή σαν τη δική μου να κερδίσει τον τίτλο του Τραγουδιστή της Χρονιάς».
Η πρωτοτυπία και η καλλιτεχνική μαστοριά της γραφής του τον βοήθησαν να κρατήσει ζωντανή την καριέρα του όταν έσβησε η πρώτη έξαψη της επιτυχίας, στα μέσα της δεκαετίας του '70. Ηδη τότε, τα πρώτα του άλμπουμ, γεμάτα με τραγούδια σαν τα «Suzanne», «So Long Marianne» και «Bird on Wire», είχαν αποκτήσει περίοπτη θέση σε πλήθος δισκοθήκες ανά τον κόσμο.
Ηταν 33 ετών όταν ηχογράφησε το πρώτο του άλμπουμ, το 1967. Είχε περάσει τα πρώτα νιάτα του κυνηγώντας λογοτεχνικούς στόχους, η ποίηση, ωστόσο, δεν μπορούσε να του εξασφαλίσει τα προς το ζην κι έτσι στράφηκε προς τη μουσική - στα εφηβικά του χρόνια έπαιζε σ' ένα συγκρότημα κάντρι και ήξερε ότι «οι κιθάρες εντυπωσιάζουν τα κορίτσια». Η Τζόνι Μίτσελ, η οποία έχει ερμηνεύσει έξοχα πολλά τραγούδια του, τον σύστησε στον παραγωγό του Ντίλαν, τον Τζον Χάμοντ.
Η ποιότητα των τραγουδιών του και οι έξυπνες παραγωγές του Χάμοντ τού εξασφάλισαν μια ξεχωριστή θέση στο μουσικό στερέωμα. Μετά μια κάμψη που κράτησε μερικά χρόνια ξανακέρδισε την εύνοια κριτικών και κοινού με τα άλμπουμ «I'm Your Man» το 1988 και «The Future» το 1992. Ηδη τότε μια νέα γενιά μουσικών είχε ανακαλύψει τους θησαυρούς των συνθέσεών του, και οι νέες επανεκτελέσεις τραγουδιών του έρχονταν να προστεθούν στις παλιότερες. Από τον Τζόνι Κας και τον Τζον Κέιλ μέχρι τους REM και τον Τζεφ Μπάκλεϊ, πλήθος καλλιτεχνών τίμησαν τα τραγούδια του.
Πρόσφατα η Μαντλίν Πεϊρού έδωσε στο «Dance Me to the End of Love» μια λεπταίσθητη τζαζ εκδοχή, που βρήκε απήχηση σ' ένα κοινό που ίσως δεν είχε ακούσει το πρωτότυπο. Τα καλά τραγούδια δεν φεύγουν ποτέ από τη μόδα. Η σημερινή του σύντροφος, η Αντζάνι Τόμας, πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ (Blue Alert) που το έγραψε μαζί με τον Κοέν. Γεννημένη στη Χαβάη, η Τόμας είναι η τελευταία από τις πολλές ερωμένες, μούσες και καλλιτεχνικές συνεργάτιδες του τραγουδοποιού. Οι γυναίκες παίζουν πάντα κεντρικό ρόλο τόσο στη ζωή του όσο και στη δημιουργική του διαδρομή.
Ερωμένες και μούσες
Από το 1988 συνεργάζεται με τη μουσικό της σόουλ Σάρον Ρόμπινσον, ενώ η Αντζάνι έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο άλμπουμ του 1984 «Various Positions». Στα δύο τελευταία CD του, το «Ten New Songs» του 2001 και το «Dear Heather» το 2004, η φωνητική παρουσία των γυναικών είναι ιδιαίτερα έντονη, καθώς η δική του φωνή είναι πλέον αρκετά εξασθενημένη.
Κατά καιρούς, οι γυναίκες έχουν παίξει τον ρόλο της μούσας. Το «So Long Marianne» απευθυνόταν στη Μαριάν Γιένσεν, μια Νορβηγίδα καλλονή, με την οποία ο Κοέν έζησε την πιο ειδυλλιακή περίοδο της ζωής του στην Υδρα, όπου έγραψε πολλά από τα τραγούδια που τον έκαναν διάσημο. Η «Σουζάν» ήταν εμπνευσμένη από τη γυναίκα ενός γλύπτη φίλου του, τη Σουζάν Βερντάλ [γι' αυτό και ο Κοέν λέει ότι «άγγιξε το τέλειο σώμα της (μόνο) με το μυαλό του»], ενώ το «Sisters of Mercy» γράφτηκε έπειτα από την περιπέτειά του με δύο αδελφές, στις οποίες πρόσφερε καταφύγιο στο δωμάτιό του στο ξενοδοχείο. Το «Chelsea Hotel» αναφέρεται σε μια σύντομη, ελάχιστα ρομαντική συνεύρεσή του με την Τζάνις Τζόπλιν.
Αν συνθέσεις όλα τα στοιχεία του μωσαϊκού -μελαγχολική γοητεία, ευφυΐα, λατρεία στις γυναίκες- έχεις τον Λέοναρντ Κοέν που, σε πείσμα των εμποδίων, εξακολουθεί να βρίσκεται στο προσκήνιο, σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι συνομήλικοί του έχουν κρεμάσει προ πολλού τα μουσικά τους παπούτσια.
Οικονομική απώλεια καλλιτεχνικό κέρδος
Ο Κοέν «αναγκάστηκε» να δραστηριοποιηθεί και πάλι καλλιτεχνικά, όταν ανακάλυψε ότι η Κέλεϊ Λιντς, μάνατζέρ του επί 17 χρόνια και ερωμένη του για ένα φεγγάρι, είχε σφετεριστεί πάνω από 5 εκατ. δολάρια από τον τραπεζικό του λογαριασμό, αφήνοντας μόνο 150.000 δολάρια για το συνταξιοδοτικό του κεφάλαιο. Παρ' όλο που το δικαστήριο τον δικαίωσε, η Λιντς δεν έχει έως τώρα δείξει διάθεση να επιστρέψει τα κλεμμένα. Η υφαρπαγή των χρημάτων πρέπει να έγινε στο διάστημα που ο Κοέν είχε αποσυρθεί σ' ένα βουδιστικό μοναστήρι στην Καλιφόρνια, τη δεκαετία του '90, ωστόσο ανακάλυψε τι είχε συμβεί αρκετά χρόνια μετά την επιστροφή του από τη μοναστική αυτοεξορία.
Η οικονομική απώλεια του Κοέν γίνεται κέρδος για τους θαυμαστές του, καθώς η συνήθως αραιή παραγωγή του επιταχύνεται σε όλα τα πεδία. Το πρώτο ποιητικό βιβλίο του, «Let Us Compare Mythologies», επανεκδίδεται και τον επόμενο μήνα θα είναι έτοιμο το ντοκιμαντέρ του «I'm Your Man». Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε μια αυτοβιογραφική συλλογή ποιημάτων και σχεδίων, το «Book of Longing», και με την ευκαιρία αυτή ο Κοέν έδωσε ένα μικρό κοντσέρτο σε βιβλιοπωλείο του Τορόντο, όπου μαζεύτηκαν 3.000 άτομα, στην πρώτη του δημόσια εμφάνιση έπειτα από περίπου δέκα χρόνια.
Το νεαρό της ηλικίας μου με θλίβει. Και τι δε θα 'δινα για μια κλεφτή ματιά στην Ύδρα του '60. Για μία ευκαιρία να μιλήσω με έναν ταπεινό μουσικό, τραγουδιστή, ποιητή. Μια ευκαιρία να κλέψω κάποιες από τις σκέψεις του και αχάριστα να τις υιοθετήσω. Ίσως αν το ξανασκεφτόμουν, να τις κρατούσα για πάντα στο μυαλό μου και να έλεγα μέσα μου... "Αυτός είναι ο άνθρωπός μου". Κυρίες και κύριοι, με βαθιά συγκίνηση και υπερηφάνεια, σας παρουσιάζω τον Leonard Cohen.
Γεννημένος στο Μόντρεαλ του Καναδά το 1934 από Εβραίους γονείς, φάνηκε από πολύ νωρίς πως θα ήταν ανήσυχος. Η παρθενική του επαφή με τη συγγραφή έγινε μόλις στα εννιά του χρόνια, αμέσως μετά το χαμό του πατέρα του, γεγονός που του στοίχισε πολύ. Η πρώτη ολοκληρωμένη συλλογή ποιημάτων με όνομα "Let Us Compare Mythologies" ήρθε το 1956, ενώ ακολούθησε το "The Spice Box Of Earth" (1961) που τον έκανε γνωστό στους κύκλους των (χαμένων) ποιητών.
Κάπου εκεί οι ανησυχίες του έγιναν ζωή και η ζωή του μετατράπηκε σε μία τεράστια και συναρπαστική περιπέτεια. Όταν στις αρχές της δεκαετίας του '60 είδε στο Λονδίνο μία ελληνική τράπεζα και αποφάσισε να μπει, δε μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθούσε. Σκεπτικός όπως ήταν, ρώτησε τον ταμεία τι καιρό κάνει στην Ελλάδα. Θέλοντας λοιπόν να γνωρίσει διαφορετικούς πολιτισμούς, βρισκόταν την επομένη στην Αθήνα και έπειτα στην Ύδρα, το νησί που έμελλε να γίνει ένας ιδιαίτερος σταθμός, μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης για τα ποιήματα, τα μυθιστορήματα και τα τραγούδια του. Εκεί αγόρασε γρήγορα ένα σπίτι και βρήκε τη δεύτερή του πατρίδα. Αγάπησε παράφορα αυτόν τον τόπο, έμεινε πολλά χρόνια και επέστρεφε συχνά εκεί, συναντώντας παλιούς φίλους, πίνοντας και συζητώντας μαζί τους ατελείωτα βράδια. Σε ένα ποίημα γράφει:
Κατάλευκη η σελίδα μου
Το μελάνι μου αραιό πολύ
Η μέρα αντιστεκόταν στην γραφή
Όσων η νύχτα επινοεί
Προσαρμόστηκε στη ήθη και τα έθιμα του τόπου, μη θέλοντας να ξενίσει τον περίγυρό του. Ήταν και παραμένει ερμητικά απλοϊκός, διατηρώντας ένα προσωπικό στυλ. Από την κομψή του ένδυση μέχρι την διακριτική του στάση. Το "The Favorite Game" που γράφτηκε εκεί στο νησί του Αργοσαρωνικού το 1963 είναι ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα που πραγματεύεται έναν άνθρωπο που βρίσκει την ταυτότητά του στη συγγραφή.
Το 1967 επέστρεψε στην Αμερική και ηχογράφησε το μουσικό του ντεμπούτο "Songs Of Leonard Cohen". Ένα σκοτεινό δίσκο που περιείχε κομμάτια όπως τα "Stranger Song", "Suzanne", "Sisters Of Mercy", "So Long, Marianne" και "Hey, That's No Way to Say Goodbye", ατόφια διαμάντια. Έπρεπε όμως να περάσουν πολλά χρόνια για να αξιολογηθεί όπως του αρμόζει. Η Ευρώπη πάντως τον είχε αποδεχτεί πολύ νωρίς, αφού ο δεύτερος του δίσκος "Songs From A Room" ανέβηκε στο Νο2 των βρετανικών charts. Μετά από δύο χρόνια κυκλοφόρησε το "Songs Of Love And Hate", στο οποίο υπάρχει μία στιγμή που ξεπερνά τα όρια του τραγουδιού ή του ποιήματος. Έχει χαρακτηριστεί ως «ο ύμνος του αποχαιρετισμού» και τείνει τα συναισθήματα του ακροατή προς εκτόνωση. Ο λόγος για το "Famous Blue Raincoat", ένα γράμμα του Καναδού σε έναν παλιό του φίλο ("My brother, my killer...") σχετικά με τη γυναίκα που ταλάντευε την καρδιά της ανάμεσα στους δύο. Ο Leonard Cohen συνηθίζει να γράφει σύμφωνα με τα βιώματά και τις αναμνήσεις του και σε συνδυασμό με τη βραχνάδα της χρυσής του φωνής απέδιδε ένα μελαγχολικό αποτέλεσμα που είναι ικανό να καταβάλει ψυχολογικά οποιονδήποτε. Ο ίδιος πιστεύει πως δε κατάφερε ποτέ να κατακτήσει την ηχογράφηση, αλλά όπως φαίνεται δε χρειάστηκε.
Το είχε απλά μέσα του, ο έρωτας, η μοναξιά, η θρησκεία και η πολιτική ήταν η βασική θεματολογία όσων έγραφε. Ήταν φανατικός του έρωτα, φίλος της μοναξιάς, ανοιχτός με τη θρησκεία και καυστικά σατιρικός με την πολιτική. Είναι όμως και αρκετά μυστικιστής, λίγο οι γεμάτοι γρίφους και ερωτηματικά στίχοι του, λίγο η σχεδόν κρυφή ιδιωτική του ζωή, έδιναν τροφή για κακεντρέχειες και κουτσομπολιά. Οι περισσότεροι θεωρούν πως ήταν αθεράπευτος γυναικάς, κάτι το οποίο μπορεί να διαπιστώσει κανείς μέσα από τα έργα του, παρόλο που ο ίδιος το αρνείται... Και ενώ ο ίδιος λέει πως ήταν αρκετά φοβισμένος για να παντρευτεί, δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν το αντίθετο σε ότι αφορά τη σχέση του με τη Suzanne Elrod, με την οποία απέκτησε και δύο παιδιά το '72 και '74 αντίστοιχα.
Ο χωρισμός που ήρθε μερικά χρόνια αργότερα του έδωσε ιδέες για το επόμενο "Death Of A Ladies' Man". Jazz και funk μελωδίες εισχώρησαν, δίνοντας την ατμόσφαιρα του καμπαρέ και, παρόλο που κάποιοι δε συμφώνησαν μ' αυτή του την κίνηση, ο ίδιος φάνηκε να το απολαμβάνει. Το "Various Positions" του 1984 προσέφερε δύο μεγάλα hits, "Hallelujah" και "Dance Me To The End Of Love". Έχει αναφέρει άλλωστε πως είναι σε θέση να ασχολείται για πολύ καιρό μέχρι να τελειοποιήσει ένα στίχο. Κριτικάροντας κάποτε τον εαυτό του, δήλωσε πεσιμιστικά πως αυτό που κάνει δε του φαίνεται σπουδαίο. Παρ' όλα αυτά κρατά τα μάτια κλειστά όταν τραγουδά...
Η πολύπλευρη του προσωπικότητα φαίνεται και στο "I'm Your Man" που μιλά με θυμό για την πολιτική και κοινωνική αβρότητα στο "First We Take Manhattan" και καταγράφει με ειρωνική ουδετερότητα αυτά που όλοι ξέρουν στο "Everybody Knows". Ακόμα, εκφράζει με σαρκαστικό τρόπο τη μοναχικότητα του στο μοναδικό "Tower Of Song". Έπειτα ήρθε το "Waiting For The Miracle", το απαισιόδοξο αλλά προφητικό "The Future" και ακολούθησε μία αλλαγή που σφράγισε τον αινιγματικό του χαρακτήρα.
Το 1994 πήγε στο όρος Baldy κοντά στο Λος Άντζελες και έγινε μοναχός κοντά στο βουδιστή δάσκαλο του Ζεν, Roshi. Πήρε το όνομα "Jikhan" που σημαίνει "ησυχία", και παρόλο που πέρασε αρκετά δύσκολα τα χρόνια που παρέμεινε εκεί έγκλειστος, δε σταμάτησε ποτέ να εξυμνεί το δάσκαλό του. Ο Leonard Cohen έγραφε πολύ σε αυτό το διάστημα και φαίνεται πολλές φορές ανίκανος να κατανοήσει πλήρως τη λογική της σκέψης που του επιβαλλόταν να ακολουθήσει.
Όταν μπορώ να γλιστρώ το πρόσωπό μου
μέσα στο σωστό σημείο
και δυσκολεύομαι να αναπνεύσω
καθώς εκείνη κατεβάζει τα αχόρταγά της δάχτυλα
εκεί που ανοίγει,
για να με βοηθήσει να χρησιμοποιήσω όλο μου το στόμα
ώστε να χορτάσω την πείνα της,
την πιο ιδιωτική της πείνα-
γιατί να θέλω να φτάσω στην ενόραση;
Δε μηδένιζε καταστάσεις, απλά τις παραλλήλιζε με αστείο τρόπο. Σεβόταν το παραμικρό και προσπαθούσε να συνυπάρξει. Ύστερα από πέντε χρόνια και αφού είχε αντιληφθεί ότι δε μπορούσε να συνεχίσει άφησε το όρος και τη ιδιότητά του γράφοντας:
Κατέβηκα από τα βουνά
μετά από χρόνια μελέτης και αυστηρού διαλογισμού
Άφησα τα ράσα μου να κρέμονται στην κρεμάστρα
του παλιού κελιού
όπου είχα τόσο πολύ καθίσει
και τόσο λίγο κοιμηθεί.
Τελικά κατάλαβα πως δεν έχω το χάρισμα
για τα Πνευματικά Πράγματα.
Το 2001 και σε συνεργασία με την Sharon Robinson κυκλοφόρησε το "Ten New Songs", με την ίδια βαρύτονη ερωτική φωνή, και περιέγραψε στο "A Thousand Kisses Deep" πως ένας άνθρωπος που δεν περιμένει να νικήσει και καταλαβαίνει πως δε ζει στον παράδεισο, βλέπει τα πράγματα πολύ πιο απλά. Ως λάτρης της ελληνικής ποίησης και του Κ.Π. Καβάφη, διασκευάζει στον ίδιο δίσκο το εκπληκτικό "Απολείπειν Ο Θεός Αντώνιον" ως "Alexandra Leaving", σε ένα γλυκό ντουέτο με τη Robinson. Το τελευταίο μέχρι σήμερα δισκογραφικό του δείγμα ήταν το "Dear Heather", με αρκετό πειραματισμό και νέα πρόσωπα.
Τα τραγούδια του έχουν διασκευαστεί πάνω από 1500 (!) φορές από καλλιτέχνες όπως οι Johnnie Cash, Joan Baez, Nick Cave, Joe Cocker, Tori Amos, R.E.M., Peter Gabriel και πολλούς ακόμα. Πέρυσι μάλιστα ο Νίκος Αλιάγας διασκεύασε το "Dance Me To The End Of Love" μαζί με το γιο του Leonard, Adam, για το προσωπικό άλμπουμ του πρώτου. Το αξιοσημείωτο είναι πως το κομμάτι περιέχει κατά το ήμισυ ελληνικό στίχο, στον οποίο συμμετέχει και ο Adam που έχει περάσει πολλά καλοκαίρια εδώ. Το 2005 κορυφαίοι μουσικοί συγκεντρώθηκαν στο Opera House του Σύδνεϋ για να αποτίσουν φόρο τιμής στο μεγάλο αυτόν άνθρωπο. Η συναυλία βιντεοσκοπήθηκε και υπάρχει σε dvd με τίτλο "I'm Your Man", συμπεριλαμβάνοντας συνεντεύξεις από τους συντελεστές και τον ίδιο σχετικά με τη ζωή του.
Η ίδια χρονιά όμως του επιφύλασσε και μία αδιανόητα δυσάρεστη έκπληξη, αφού αντιλήφθηκε πως η τότε διαχειρίστρια των οικονομικών του, με την οποία διατηρούσε σχέση, είχε κατασπαταλήσει ολόκληρη σχεδόν την περιουσία του και ο ίδιος βρέθηκε να τρέχει στα δικαστήρια για να σώσει ό,τι έχει απομείνει. Ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε το "Book Of Longing", το οποίο έγινε best-seller στον Καναδά και μπορεί κανείς να το βρει πλέον και στα ελληνικά. Πάνω από 250 σελίδες κοσμούνται με παλιά και νέα ποιήματα, σκέψεις και ζωγραφιές του Cohen.
Φτάνοντας στο σήμερα, ο Leonard έχει μπει στο "Rock and Roll Hall of Fame" και αποφάσισε να περιοδεύσει σε Καναδά και Ευρώπη μετά από 15 ολόκληρα χρόνια απουσίας, βυθίζοντας τους απανταχού φίλους του σε ωκεανούς, ας μου επιτραπεί, ευτυχίας.
Στις 30 Ιουλίου (2008 προφανώς που γράφηκε το άρθρο) ο Leonard Cohen εμφανίζεται στη χώρα που τόσο αγάπησε και τόσα εμπνεύστηκε, φροντίζοντας να μας παρασύρει στη ζεστασιά και τη μαγεία του. Φροντίζοντας να γίνει ο άνθρωπός μας...
12ος Πίθηκος :
“Ξεκίνησα να κάνω μουσική για να εκφράζω όλα όσα ένιωθα και ζούσα εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι . Τα χρόνια περάσανε και μέχρι να το πάρω χαμπάρι ο κύκλος των ανθρώπων που εκφράζω, είχε ήδη μεγαλώσει πάρα πολύ και μεγαλώνει παραπάνω μέρα με τη μέρα! Ερωτεύτηκα τη μουσική από μικρή ηλικία και μου έχει προσφέρει τεράστιες συγκινήσεις όλα αυτά τα χρόνια, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το να γίνει ένα μεγάλο και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Δεν γράφω για να είμαι αρεστός ή δημοφιλής .Γράφω για να μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια. Κάνω μουσική για να συγκινώ και να εμπνέω ανθρώπους και οι ίδιοι άνθρωποι με τη σειρά τους με στηρίζουν για να μπορώ να συνεχίσω, είτε αγοράζοντας ένα cd μου είτε ερχόμενοι σε μια συναυλία μου είτε στέλνοντας μου ένα μήνυμα λέγοντας μου πως τους βοήθησα με κάποιο τρόπο στη ζωή τους και στην καθημερινότητα τους. Πιστεύω πως το τελευταίο είναι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που έχω πετύχει στη ζωή μου, και αυτό θα συνεχίσω να κάνω!”
Η πορεία του ξεκινά το 1997 όταν ακόμα η κουλτούρα του hip-hop τον είχε σπρώξει στο γκραφίτι των τοίχων της Θεσσαλονίκης. Σήμερα, ο Ακης Τσινίδης, γνωστότερος ως 12ος Πίθηκος, είναι η πιο ελπιδοφόρα δύναμη του ελληνικού hip-hop.
Οταν ξεκίνησε να γράφει τους πρώτους του στίχους δεν φανταζόταν ότι θα τον αναγνώριζαν κοριτσάκια και θα του ζητούσαν να φωτογραφηθεί μαζί τους. Βέβαια, ακόμα και σήμερα που η φήμη του έχει επεκταθεί σε όλο το ελληνικό φάσμα αυτής της μουσικής, δεν ξεχνά τις πρώτες μέρες που ξεκίνησε κι έγραφε ακόμα σε κασέτες. «Είναι απαραίτητο να θυμάσαι πάντα από πού ξεκίνησες» μου λέει. «Το μόνο καλό που έχει αυτή εδώ η δυσκολία είναι ότι "παίζει" ένας άγραφος νόμος που λέει πως όταν υπάρχει κρίση, οικονομική ή κοινωνική, τα ταλέντα μεγαλώνουν. Υπάρχει δημιουργικότητα, γιατί όταν είσαι μαθημένος "να τα έχεις όλα" και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις τίποτα, αναγκάζεσαι να βρεις κάτι να κάνεις, κάτι να έχεις. Κάτι δικό σου, πραγματικά αγνό και αθώο και όταν το βρεις, θα φτιάξεις καλύτερα πράγματα, όχι μόνο για σένα αλλά και για τους άλλους».
Με δύο άλμπουμ στο ενεργητικό του, ένα τρίτο που ετοιμάζεται και βίντεο στο YouTube που αριθμούν εκατομμύρια επισκέψεις, ο Ακης ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα για συναυλίες. «Μιλάω για τη ζωή μέσα από τις εμπειρίες μου, τι βλέπω και τι ζω, και κάτι ανάλογο μ' αυτά που ζω, ζουν και κάποιοι άλλοι. Κι αν κάτι με ενοχλεί στους ανθρώπους, αυτό είναι η ψευτιά. Οχι τόσο το να λες ψέματα, όσο το να είσαι ψεύτικος σαν άνθρωπος. Αυτό λέω: Οποιος κι αν είσαι, προσπάθησε απλά να είσαι ο εαυτός σου. Εγώ αυτό κάνω. Γι' αυτό ραπάρω».
Πραγματικό όνομα Άκης (Ιάκωβος) Τσινίδης
Γέννηση 1984
Τόπος γέννησης Καλαμαριά, Ελλάδα
Εθνικότητα Ελληνική
Υπηκοότητα Ελληνική
Είδος Τέχνης MCing ,Break Dance,Grafitti
Καλλιτεχνικά ρεύματα Hip hop,
Ο 12ος Πίθηκος γεννήθηκε το 1984 και μεγάλωσε στην Καλαμαριά. Το 1996 έκανε τα πρώτα βήματα του σαν μέλος της πενταμελής ομάδα Funky Dust, δίνοντας το παρόν στη σκηνή της Θεσσαλονίκης με ηχογραφήσεις, κάποιες συναυλίες και δημιουργώντας γκράφιτι. Oi Funky Dust είχαν ετοιμάσει αρκετές κασέτες καθώς και ένα LP το 2001. Η ομάδα διαλύθηκε το 2002[3]. Με τον Krase, τον ηχολήπτη της ομάδας να έχει φύγει στην Αμερική, ο 12ος πίθηκος προσπάθησε να βγάλει μόνος του υλικό. Το προσωπικό του ντεμπούτο, Ποιος το περίμενε κυκλοφόρησε το 2004. Λόγω έλλειψης εξοπλισμού ηχογάφησης ο ήχος του δίσκου ήταν αρκετά φτωχός.[3]Το 2007 η επιστροφή του Krase και το άνοιγμα του Dope Beat Studios έδωσαν την ευκαιρία στον 12ο να βγάλει υλικό που δούλευε για 3 χρόνια. Έτσι το 2007 κυκλοφόρησε το Μόνο η Αρχή, στο οποίο έβαλαν την σφραγίδα τους οι: Krase, Pyro, ΒΠεις, Πελίνα, dj jame, Zoltar και Next. Το 2009 ο 12ος ετοίμασε τον δίσκο Γιατί έτσι γουστάρω ο οποίος δεν κυκλοφόρησε πότε.
https://www.youtube.com/watch?v=4DNQX1HGiAo
Το 2010 κυκλοφόρησε ο 3ος δίσκος του με τίτλο 100% Style, ο οποίος ήταν ο δίσκος που τον έκανε να ακουστεί ευρύτερα γνωστό. Αυτός ο δίσκος περιέχει το «Υπήρχαν πράγματα», το βιντεοκλίπ του οποίου ξεπέρασε τις 7.000.000 προβολές.[4]. Στις 12/12/2012 ο 12ος πίθηκος κυκλοφόρησε μέσω της Knockout Records τον 4ο δίσκο του με τίτλο '12'. Μετά από 2 χρόνια αποχής από την δισκογραφία, τον Απρίλιο του 2014 ο 12ος Πίθηκος επέστρεψε με τον 5ο δίσκο του, με τίτλο Σήμερα.
Δισκογραφία
Ποιος το περίμενε; (2004)
Μόνο η αρχή (2007)
Ωμό
Ειλικρινά
Τα Βράδια
Με Αγάπη (Feat Hatemost)
Mixtape Vol.1
Αυτοί Είμαστε (Feat Next)
Το Συμπέρασμα (Feat Πελίνα)
Μια Φορά και Ένα Καιρό
Μείνε Ψηλά
Δεν Σταματά (Feat ΒήταΠεις)
Δυναμίτης (Feat Zoltar)
Mixtape Vol.2
Δεν Μετανιώνω
Στιγμές Περνάνε (Feat Πελίνα)
Μόνο η Αρχή (Feat Krase)
Bonus Track
100% Style (2010)
Τώρα Μιλάν Για Μένα
Τσέκαρέ Το
Καθίστε Φρόνιμα
Ασημένιος Βομβαρδιστής (Feat Dj Royal K)
Αν Ήσουν Γυναίκα (Feat Άσαρκος)
Υπήρχαν Πράγματα
Αέρας (Feat Πελίνα)
Κύκλοι Φωτιά (Feat Dj Booker)
Το Στιλ Μετρά (Feat Πελίνα)
Street Life
Φήμες Λένε
Τα Βράδια (Crspace Remix Dustep)
Σκληρό και Βρώμικο (Cuts Dj Booker)
Δώσε Μου Ένα Λεπτό (Feat Hatemost & Dj The Boy)
Τους Βαρέθηκα (Feat Πελίνα)
Ο Ύμνος
12 (2012)
Είναι Επείγον
Ο Μαχητής
Εικόνες (Feat Πελίνα)
Αυτό Είναι
Χάρισμα
Αν (Feat Πελίνα)
Όλα Θα Πάνε Καλά
Στο Τέλος Της Ημέρας
Η Αλήθεια Πονάει (Feat Πελίνα)
Κανόνες (Feat Πελίνα)
Πάρε Τα Πάνω Σου (Feat Ταφ Λάθος & Πελίνα)
Θέση Ισχύος (Feat Pure Form)
Ομίχλη
Βαθειά Μιλάω (Feat Πελίνα)
Δεν Ήρθα Για Να Παίξω
Θρίλερ
Ο Παγωμένος Θρόνος
Η Νόσος Των Πιθήκων
Με Λίγα Λόγια
Σήμερα (2014)
Intro
Με Παρεξήγησες
Δωσ' Μου Μια Φωνή
Ο Ρουφιάνος
Κάν' Το Για Χάρη Μου
Σε Θυμάμαι
Το Κεφάλι Ψηλά
Λόγος Επί Δώδεκα(ft. dj waif)
Μιλάς Πολύ(ft. dj cutbrawl)
Δεν Θέλω
Ψεύτικα Είδωλα
Σήμερα (Feat Πελίνα)
Γίνε Στήριγμα
Outro
Παραπομπές
“…Τώρα που τίποτα δεν έχει απομείνει
Μένει να βρούμε την ζωή μας ξανά.
Έλα να κάνουμε ένα ωραίο πανηγύρι
Πάνω απ αυτή την άβυσσο, που χάσκει για μας…”
Μια μεγάλη συναυλία θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι. Αλλά και θα επαναληφθεί την επομένη ημέρα αφού έγινε sold out από τις πρώτες μέρες της ανακοίνωσης της. Μια μουσική γιορτή για την αγάπη, την υγεία, τη φιλία και την αλληλεγγύη.
Αφορμή για αυτήν την υπέροχη και αναπάντεχη μουσική συνάντηση είναι ο Θάνος Ανεστόπουλος ο οποίος, στην προσωπική μάχη που δίνει κατά του καρκίνου, απευθύνθηκε στους μουσικούς του φίλους με σκοπό να διοργανωθεί μια συναυλία που θα επαληθεύσει τον τίτλο του τελευταίου δίσκου των Διάφανων Κρίνων, “…Και Η Αγάπη Πάλι Θα Καλεί!”
Οι φίλοι ανταποκρίθηκαν και το αποτέλεσμα είναι η επανασύνδεση των ΔΙΑΦΑΝΩΝ ΚΡΙΝΩΝ, για μία βραδιά και μετά από επτά ολόκληρα χρόνια απουσίας, που με πλήρη την αρχική τους σύνθεση θα συναντήσουν τον ΓΙΑΝΝΗ ΑΓΓΕΛΑΚΑ, τους LAST DRIVE και τον ΑΛΚΙΝΟΟ ΙΩΑΝΝΙΔΗ συνθέτοντας ένα ονειρικό line-up για αυτή τη μεγάλη μουσική βραδιά με κεντρικό άξονα την αγάπη και την ίδια τη ζωή!
Τραγουδάμε για όσα δεν πήγανε ποτέ χαμένα και για τον “Θάνατο που Δεν θα Εχει Πια Εξουσία”. Σας προσκαλουμε για να γιορτάσουμε την ζωή και την επιθυμία για αυτήν με κάποιους απ τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες που σημάδεψαν και σημαδεύουν τις ψυχές μας όλα αυτά τα χρόνια. Η μουσική είναι αγάπη. Και η αγάπη μπορεί να θεραπεύσει και να νικήσει τα πάντα.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ: ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ, THE LAST DRIVE, ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΧΩΡΟΣ: ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ (ΓΚΑΖΙ)
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΠΕΜΠΤΗ 10και 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015
ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΣΤΙΣ 20.00
ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 10 ΕΥΡΩ (ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ) / 12 ΕΥΡΩ (ΤΑΜΕΙΟ)
ΔΙΑΘΕΣΗ: TICKET HOUSE KAI KAΤΑΣΤΗΜΑΤΑ PUBLIC / SEVEN SPOTS / ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ / ΙΑΝΟΣ / MEDIA MARKT / RELOAD – ONLINE ΣΤΟWWW.VIVA.GR
Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 20:00 και τα εισιτήρια κοστίζουν 10 ευρώ στην προπώληση και 12 ευρώ στο ταμείο. Διάθεση: Ticket House, καταστήματα Public, Seven Spots, Παπασωτηρίου, Ιανός, Reload, Media Markt, και τοwww.viva.gr
Στο βίντεο ακούγεται η ''Μπαλάντα της Φωτιάς"(Μουχλαλουδα)
σε ποίηση και μουσική του Θάνου Ανεστόπουλου αφιερωμένο στην Κατερίνα Γώγου
Μην κλαις, φαντάζει μάταιο τώρα
που πέσανε τα πέπλα ξαφνικά.
Πώς θες να σ' αγαπήσουνε με τούτο το σημάδι
που σκάλισες στη μάσκα σου κρυφά;
Μην κλαις, δεν φτάνει η οδύνη,
δεν φτάνει η θλίψη για ν' αναστηθείς.
Πόσες φορές τα μάτια σου θα κλείσεις
μπροστά στο ραγισμένο σου είδωλο;
Κάθε μεσημέρι καίγεσαι
από ένα πόνο αβάσταχτο,
πεταλούδα ξάφνου γίνεσαι.
Σε φωτιά μεταμορφώνεσαι,
κάθε μεσημέρι καίγεσαι.
Πώς θες να σ' αγαπήσουνε με τούτο το σημάδι
που σκάλισες στη μάσκα σου κρυφά;
Είναι αδειανές οι φλέβες σου από αίμα
και μόνο ένας Δαίμονας σκιρτά...αργά.
Κρέμεσαι από τον αγέρα.
Δεν πατάς πια πουθενά.
Κρέμεσαι απ' το πουθενά....
Βλέποντας τη φρίκη γύρω μας όρθιοι χορεύοντας θα αποχαιρετούμε τα σκοτωμένα μας όνειρα με το παράδειγμα των Κρητικών που έτσι αποχαιρετούν τους νεκρούς τους ακόμα ...
«Να σταθώ στα πόδια μου» Το Νέο τραγούδι του Γιώργου Νικηφόρου Ζερβάκη παρέα με τον Λεώνιδα Μπαλάφα σε σκηνοθεσία Θοδωρή Παπαδουλάκη. «Να σταθώ στα πόδια μου» Στίχοι: Λεωνίδας Μπαλάφας. Μουσική: Λεωνίδας Μπαλάφας – Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης. Σκηνοθεσία: Θοδωρής Παπαδουλάκης Παραγωγή Indigo View 2015 Έπαιξαν οι μουσικοί: Μιχάλης Καλκάνης – Κοντραμπάσο. Κώστας Μερετάκης – Νταούλι. Κώστας Γεράκης – Λαούτο. Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης – Φωνή, Λύρα, Σφύριγμα. Λεωνίδας Μπαλάφας – Φωνή, Ακουστική Κιθάρα, Ντέφι. Ηχοληψία, Μίξη, Μάστερ – Χρήστος Παραπαγκίδης Ενορχήστρωση: Όλοι μαζί. '' Μοιάζω με βομβαρδισμένο τοπίο με ένα στιχάκι που είναι μουτζουρωμένο στης ζωής το τελευταίο θρανίο και με πουλί ξενιτεμένο... Έχω πείσμα και γερό το στομάχι σαν το Παύλο με την κάλπικη λύρα την αγάπη που έχω δώσει δε πήρα έτσι το θέλησε η μοίρα.... Άντε να σταθώ στα πόδια μου μετά από τόσα χτυπήματα έχω ξεχάσει τα βήματα μα δε με πέρνει να πώ δε μπορώ πρέπει να μπώ στο χορό... Μες το κόσμο μεγαλώνω τον άπονο ποιός στ΄αλήθεια πέρνει αυτό που του αξίζει δε το θέλω μα μου βγαίνει παράπονο γιατι η ρόδα δε γυρίζει...'' Σκηνοθεσία - Θοδωρής Παπαδουλάκης Διεύθυνση Παραγωγής - Δημήτρης Ξενάκης, Ιωάννα Δάβη Διευθυντής Φωτογραφίας - Κώστας Νικολόπουλος Οπερατέρ - Γιώργος Πανταζής Ενδυματολόγος/Σκηνογράφος - Ξανθή Κόντου Μοντάζ – Βαγγέλης Καλαϊτζής Sound Design – Αναστάσης Εφεντάκης Color Correction/After Effects – Μανόλης Κολοκοτρώνης Βοηθός σκηνοθέτη - Ανδρονίκη Ελληνικάκη Βοηθός Παραγωγής - Νίκος Τριανταφύλλου Φροντιστής - Ηλίας Φιλιππάκης Ηλεκτρολόγος - Κώστας Σταυρίδης Cast: Πρωταγωνιστές: Στράτος Τσικουδάκης Λεωνίδας Μπαλάφας Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης. Πολιτικοί: Γιάννης Μανουσάκης Δήμος Χαριτάκης Γιώργος Κορτσαλιουδάκης. Θαμώνες: Γιώργος Γαλανός Γιώργος Ξανθουδάκης Νίκος Ποθητός Γιάννης Σπηλιανάκης. Καφετζής: Γιάννης Γ. Πανηγυράκης. Παιδί με λύρα: Γρηγόρης Πολιτάκης. Παραγωγή Indigo View 2015 https://www.facebook.com/GiorgosNikiforouZervakis?ref=hl
Δείτε το video στο youtube * Τα εισιτήρια του Μεγάρου για τις συναυλίες στον Κήπο πωλούνται από το δίκτυο καταστημάτων ΟΤΕ & ΓΕΡΜΑΝΟΣ με επιπλέον κόστος 1€/εισιτήριο.
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣΕκδοτήρια: Βασ.Σοφίας & Κόκκαλη, Αθήνα Ομήρου 8, Αθήνα Tηλ 210 7282333 ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ Τηλ 210 7282367ΑΓΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Χώρος: Κήπος του Μεγάρου Ημερομηνία/ Ώρα έναρξης: 11 Σεπτεμβρίου 2015/20:30 Προπώληση από: 13 Ιουλίου 2015 Τιμές: Γενική είσοδος: € 10 (τιμή προπώλησης)
Γενική είσοδος: € 12 (τιμή κατά την είσοδο)
Αγορά εισιτηρίων αποκλειστικά από: Τα εκδοτήρια του Μεγάρου και τα καταστήματα ΟΤΕ & ΓΕΡΜΑΝΟΣ*Αγορά Εισιτηρίων Online
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015/20:30 ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ
Συμπαραγωγή: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ΕΡΩΔΙΟΣ Live
Νίκος Πορτοκάλογλου και οι Φτερωτές Κιθάρες «Ταξίδι στο Κέντρο της Πόλης»
Νίκος Πορτοκάλογλου κιθάρα, τραγούδι Βαγγέλης Μαρκαντώνης μπάσο, κιθάρες, τραγούδι Χάρης Μιχαηλίδης κιθάρα, τραγούδι Αλέκος Βουλγαράκης κιθάρα Μανώλης Γιαννίκιος τύμπανα
Μαζί τους οι "Μelios Balcana Mama" (Κουαρτέτο Χάλκινων Πνευστών)
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου περιμένει τους φίλους του στον Κήπο του Μεγάρου σε μια συναυλία - γιορτή, παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα με όλους τους σταθμούς της πορείας του, που μετράει ήδη τριάντα χρόνια.
Όλα όσα μας έχουν κάνει να αγαπήσουμε τον Νίκο Πορτοκάλογλου θα είναι εκεί στον δροσερό Κήπο του Μεγάρου Μουσικής. Χαρακτηριστικά ακόρντα και δυνατές μελωδίες, στίχοι που όλοι έχουμε ψιθυρίσει, ένταση και λυρισμός, δύση και ανατολή, παρεΐστικη ατμόσφαιρα σε ένα πάρτι για νέους όλων των ηλικιών.
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣΕκδοτήρια: Βασ.Σοφίας & Κόκκαλη, Αθήνα Ομήρου 8, Αθήνα Tηλ 210 7282333 ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ Τηλ 210 7282367ΑΓΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Χώρος: Κήπος του Μεγάρου
Ημερομηνία/ Ώρα έναρξης: 7 Σεπτεμβρίου 2015/20:30
Προπώληση από: 21 Ιουλίου 2015
Τιμές: Γενική είσοδος: € 10 (τιμή προπώλησης)
Γενική είσοδος: € 12 (τιμή κατά την είσοδο)
Αγορά εισιτηρίων αποκλειστικά από: Τα εκδοτήρια του Μεγάρου και τα καταστήματα ΟΤΕ & ΓΕΡΜΑΝΟΣ*Αγορά Εισιτηρίων Online * Τα εισιτήρια του Μεγάρου για τις συναυλίες στον Κήπο πωλούνται από το δίκτυο καταστημάτων ΟΤΕ & ΓΕΡΜΑΝΟΣ με επιπλέον κόστος 1€/εισιτήριο. http://www.megaron.gr/default.asp?pid=5&la=1&evID=2724
Μια παράσταση με οδηγό τα τραγούδια που μας εμψύχωσαν και μας απογείωσαν.
"Είναι ανάγκη μου να μιλήσω τώρα με αυτό τον τρόπο. Θέλω να ξαναμαζέψω τα πολύτιμα και να τα δείξω στον κόσμο, ιδίως στους νεώτερους για να μάθουν τι κληρονομούν" Θάνος Μικρούτσικος
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣΕκδοτήρια: Βασ.Σοφίας & Κόκκαλη, Αθήνα Ομήρου 8, Αθήνα Tηλ 210 7282333 ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ Τηλ 210 7282367ΑΓΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ * Τα εισιτήρια του Μεγάρου για τις συναυλίες στον Κήπο πωλούνται από το δίκτυο καταστημάτων ΟΤΕ & ΓΕΡΜΑΝΟΣ με επιπλέον κόστος 1€/εισιτήριο.
Χώρος: Κήπος του Μεγάρου
Ημερομηνία/Ώρα έναρξης: 4 Σεπτεμβρίου 2015/20:30
Προπώληση από: 13 Ιουλίου 2015
Τιμές:
Γενική είσοδος: € 10 (τιμή προπώλησης)
Γενική είσοδος: € 12 (τιμή κατά την είσοδο)
Αγορά εισιτηρίων αποκλειστικά από: Τα εκδοτήρια του Μεγάρου και τα καταστήματα ΟΤΕ & ΓΕΡΜΑΝΟΣ*Αγορά Εισιτηρίων Online
Χρώματα αλλάζει η βροχή που αργοπέφτει πάνω στο τζάμι της βιτρίνας το θαμπό όμως παράξενα κοιτώντας στον καθρέφτη νιώθω στα σύννεφα εγώ να ακουμπώ.
Φταίνε τα μάτια μου που είναι δακρυσμένα ίσως κι εσύ που αναζητώ μες` το κενό κάθε φορά που τριγυρνώ στα περασμένα απογειώνομαι σαν άστρο μακρυνό.
Νύχτες πανσέληνες θαρρώ οι αγκαλιές σου πόρτες ορθάνοιχτες στου πόθου τις γωνιές μέσα μου καίνε οι πνοές σαν τις δικές σου όμως αντίκρυ μου ανέκφραστες σκιές.
Φταίνε τα μάτια μου που είναι δακρυσμένα ίσως κι εσύ που αναζητώ μες` το κενό κάθε φορά που τριγυρνώ στα περασμένα απογειώνομαι σαν άστρο μακρυνό.
Οι μέρες σελίδες μισές στης ζωής το τετράδιο ροκάκια και λάτιν βραχνά μπερδεμένα στο ράδιο στο ίδιο φλιτζάνι πρωί τον καφέ μου θα βάλω και ό,τι πονάει για αύριο ξανά θ` αναβάλω.
Ό,τι πονάει δε θα μετρήσω στο σήμερα θα με χαρίσω τα λάθη μου θα επαναλάβω και την ευθύνη θ` αναλάβω.
Μηνύματα στέλνει η ψυχή μα δε θ` απαντήσω περνάει ο καιρός και δεν έχω φωνή να μιλήσω εντός μου θα ψάξω να βρω το κλειδι που` χω χάσει κι ως αύριο ό,τι πονάει θα έχω ξεχάσει.
Όπου και να μ` άγγιζες πονούσα κι άνοιγες στο σώμα μου εγκαύματα. Μ` όλο μου το αίμα σ` αγαπούσα και σαν άστρο πάντα σε κοιτούσα μέσα απ` της ζωής μου τα χαλάσματα.
Πού πηγαίνεις, πού πηγαίνω σ` εναν κόσμο άπονο. Μόνο η θάλασσα δεν έχει πίκρες και παράπονο. Πού πηγαίνεις, πού πηγαίνω δεν το συζητήσαμε. Μεσ` τα όνειρά μας μόνο δίπλα περπατήσαμε.
Σ` ένα σάπιο παίξαμε σανίδι και στο τέλος όλα πια τα χάσαμε. Λες και ήταν τυχερό παιχνίδι σ` ένα δήθεν όμορφο ταξίδι και γι` αυτό στο τίποτα εφτάσαμε.
Το σώμα μου με τόσα πάθη ζητάει να μάθει από τα λάθη και συνεχώς ζητάει χρόνο να σωθεί Ήσουνα το αδιέξοδό μου κι ήσουνα κατηχητικό μου και τώρα έγινες μαχαίρι και σπαθί.
Το σώμα μου είναι η ενοχή μου κι έγινε βάρος στην ψυχή μου και δεν την άφησε να πάει πιο ψηλά. Το σώμα αυτό που δεν ελέγχω και που είναι μόνο όσα έχω και που σε κάθε όνειρο μου γελά.
Το σώμα αυτό κι αυτό το δέρμα έμεινε σώμα δίχως αίμα γι αυτό ζητάει άλλο σώμα για να πιει. Δεν βοηθάει το ζωδιό σου να βρω αγάπη στο σφυγμό σου κι όλα ν` αρχίσουν τη μεγάλη ανατροπή.
Σαν τη βροχή που κύλησε στο χώμα κι άπλωσε ρίζες στα κατάβαθα της γης θα τρέξω μέσα στο δικό σου σώμα να` χω κι εγώ την τύχη της βροχής.
Σαν το παιδί που χάθηκε στο δρόμο και σκέφτεται την ώρα τη στιγμή που θα πιαστεί στης μάνας του τον ώμο ν` ακούσει πάλι τη δική της τη φωνή. Έτσι κι εγώ στα χέρια σου ανεβαίνω τις νύχτες που με πνίγει ο καημός και τη ζωή σιγά σιγά μαθαίνω όπως μαθαίνει τα σκοτάδια ο ουρανός.
Σαν τη φωτιά που αγκάλιασε τ` αστέρια κι έγινε ένα με το φως του κεραυνού θ` αγκαλιαστώ σφιχτά τα δυο σου χέρια να` χω κι εγώ την τύχη τ` ουρανού.
Βουτάω βαθιά σου, θηλυκέ μου ουρανέ και ναυαγώ στης αγκαλιάς σου την απόχη... Μου είπες όχι, αλλά ξέρω ήταν ναι... Σου είπα ναι και εσύ το μέτρησες σαν όχι...
Μην κοιτάζεις συνέχεια τον χάρτη, μην ρωτάς τις πυξίδες που πάμε... Κι αν μας δέσουν μαζί στο κατάρτι, μην φοβάσαι στο τέλος νικάμε!
Κοντά σου γίνομαι κακός ηθοποιός κι εσύ μακριά μου ανολοκλήρωτο στιχάκι... Τι κι αν μας γύρισε την πλάτη του ο Θεός; Φτάνει μονάχα ν’ αγαπιόμαστε λιγάκι...
Χαρές μας έβγαλαν σε τούνελ ενοχής... Πληγές μας έγιναν πολύτιμα στολίδια... Ψυχές που ανοίγονται σαν οίκοι ανοχής... Ψυχές που κλείνονται στο μέσα τους σαν στρείδια...
Μην κοιτάζεις συνέχεια τον χάρτη, μην ρωτάς τις πυξίδες που πάμε... Κι αν μας δέσουν μαζί στο κατάρτι, μην φοβάσαι στο τέλος νικάμε!
Την κουρτίνα τραβάει πάλι εκεί ξενυχτάει στο σαλόνι. Τα κανάλια αλλάζει αηδείες κοιτάζει θυμώνει. Λίγο λίγο ξεχνιέται σε μια σκέψη πετιέται και μένει. Και θυμάται δυο μάτια σ` ένα παζλ κομμάτια πεθαίνει.
Και στο δωμάτιο δεν μπαίνει πια ποτέ. Έχει χαρίσει όλα τα ρούχα, το κρεβάτι. Ένα άδειο σπίτι η ψυχή της ρημαγμένο χωρίς να βρίσκει ν` ακουμπήσει στην αγάπη.
Μες στον ύπνο της κλαίει μη μ` αφήσεις του λέει και λιώνει. Το πρωί ο καφές της πιο πικρός απ` το χτες της κρυώνει. Το παράθυρο ανοίγει μα ο αέρας την πνίγει θυμάται. Φεύγουν άδειες οι ώρες ακατοίκητες χώρες φοβαίται.
Και στο δωμάτιο δεν μπαίνει πια ποτέ. Έχει χαρίσει όλα τα ρούχα, το κρεβάτι. Ένα άδειο σπίτι η ψυχή της ρημαγμένο χωρίς να βρίσκει ν` ακουμπήσει στην αγάπη.
Χάθηκα μια Κυριακή στων σκοτεινών σου αντιθέσεων την ουσία ταξίδι έκαν` η ψυχή με τρύπια βάρκα προς τη λίμνη Αχερουσία.
Κι ήτανε θάνατος αργός κι ήταν ζωή αυτό το σύντομο ταξίδι με ένα σου τίποτα να ζω και με το λίγο σου να χάνω το παιχνίδι.
Χαράζω μια ακόμα γραμμή στης ζωής την παλάμη οπλίζω και πυρ μια σφαίρα κρατάω στη θαλάμη στοχεύω και να απόψε το κέντρο μου βρίσκω εσύ πουθενά κι εγώ σ` ένα μάταιο ρίσκο.
Χάθηκα μια Κυριακή μες στο λαβύρινθο της σκοτεινής πλευράς σου κρυμμένος ήσουνα εκεί κι ένα κουβάρι είχες στη θέση της καρδιάς σου.
11. Αν ζωγραφίσω
Στίχοι: Τιμούλα Αδαμίχου Μουσική: Γιάννης Ιωάννου
Ερμηνεία Καλλιόπη Βέττα
Αν ζωγραφίσω τη χαρά θα έχει άσπρα τα φτερά, αν ζωγραφίσω την αγάπη κόκκινη θα` ναι απ` τα λάθη.
Αν ζωγραφίσω τη ζωή θα κάνω μόνο μια γραμμή, που όσο μακραίνει θα ισιώνει και το μελάνι θα τελειώνει.
Αν ζωγραφίσω ερημιά θα` ναι καράβι στη στεριά, αν ζωγραφίσω την αλήθεια χρώματα απ` τα παραμύθια.
Αν ζωγραφίσω την ελπίδα θα είναι μία ηλιαχτίδα, αν ζωγραφίσω όλα τα δάση θα` ναι η φωτιά που τα` χει κάψει.
Αν ζωγραφίσω τη σκιά θα` ναι τα άσπρα σου μαλλιά, αν ζωγραφίσω τ` όνομά σου θα` χει το χρώμα απ` τη ματιά σου.
Δε θέλει χρώματα πολλά να ζωγραφίσω τα απλά, να` χει ο παράδεισος το μήλο κι η μοναξιά μας έναν φίλο.
12. Ο άγγελος
Στίχοι: Ανδρέας Παράσχου Μουσική: Γιάννης Ιωάννου
Ερμηνεία Καλλιόπη Βέττα
Φωνητικά: Καίτη Κουλλιά
Το άρωμά σου μου αλώνει το κορμί και όλα γύρω μου δεν είναι πια τα ίδια σαν η ματιά σου μου παιδεύει την ψυχή παίζει αλλόκοτα στο νου μου πια παιγνίδια.
Είσαι ο Άγγελος που βλέπω όταν κοιμάμαι το παραμύθι που ονειρεύτικα να πω. Είσαι λιμάνι που με κρύβει όταν φοβάμαι τα πέντε γράμματα στη λέξη `'αγαπώ''.
Είναι το δάκρυ σου το κύμα στο ταξίδι κι οι Συμπληγάδες η πληγή που μας ενώνει κι αν η ματιά είναι στον έρωτα παιγνίδι αληθινούς μας κάνει ό,τι μας πληγώνει.
Στον ύπνο απόψε βυθίζεται η πόλη τα φώτα της μοιάζουν κεριά αναμμένα υγρά πεζοδρόμια σαν μάτια κλαμένα κι εσύ να ρωτάς πού χάθηκαν όλοι.
Τα φώτα της πόλης φωτιές στο σκοτάδι ξανά τις αγάπες σου θα σου θυμίσουν και μέχρι οι φλόγες τριγύρω σου σβήσουν θα έχεις περάσει ακόμα ένα βράδυ.
Τα φώτα της πόλης μετράς μα πάντοτε κάποιο σου λείπει στα φώτα της πόλης σκορπάς κι η ανάσα σου σ` εγκαταλείπει. Κι απόψε ανάβουν τα φώτα στην πόλη μα πια δεν ρωτάς πού χάθηκαν όλοι.
Στους έρημους δρόμους τα ίχνη σου αφήνεις κανείς δε σε βρήκε μα αντέχεις ακόμα τις νύχτες που έχουν του νου σου το χρώμα σαν γόπα το αύριο στην άσφαλτο σβήνεις.
Τα ρούχα τα καινούρια θα φορέσω θα διώξω κάθε σκέψη μου παλιά δεν θέλω πλέον άλλο να πονέσω θα ψάξω να βρω άλλη αγκαλιά.
Άλλαξαν όλα και διέγραψα τις πίκρες και τους καημούς μου, τους αναστεναγμούς μου. Καινούρια μέρα τώρα πια χαράζει και φέγγει την ελπίδα με κάθε της αχτίδα.
Θα κάτσω στα τραπέζια της πλατείας θα πιω έναν εσπρέσσο δυνατό στους δρόμους θα χαθώ της πολιτείας σφυρίζοντας χαρούμενο σκοπό.
Άλλαξαν όλα και διέγραψα τις πίκρες και τους καημούς μου, τους αναστεναγμούς μου. Καινούρια μέρα τώρα πια χαράζει και φέγγει την ελπίδα με κάθε της αχτίδα.
Μαντίλι στο λαιμό τώρα θα δέσω κουρσάρος δίχως πλοίο στη στεριά λιμάνια του ονείρου θα κουρσέψω θα κυνηγήσω δράκους και θεριά.
Όλα θέλουν το χρόνο τους θέλουν κάποιες στιγμές πώς ν` ανθίσει χαμόγελο αν δεν ξέρεις να κλαις. Όλα θέλουν το χρόνο τους έστω μια αφορμή η ψυχή δεν λυτρώνεται πριν καεί το κορμί.
Πού πουλάνε λοιπόν χρόνο για ν` αγοράσω δίνω το παρελθόν το παρόν να προφτάσω. Πού πουλάνε λοιπόν χρόνο έστω και λίγο μήπως κάτι να σου πω που βαθεία μου το πνίγω.
Όλα θέλουν το χρόνο τους μια γραμμή νοητή για να πάρουν το δρόμο τους τρέλα και λογική. Όλα θέλουν το χρόνο τους μια ματιά κεραυνό το μεγάλο μας όνειρο μήπως βρει ουρανό.
Γράφουν τον 5/2011 η Δισκογραφική Εταιρεία Warner στο δελτίο τύπου τους :
Η Καλλιόπη Βέττα επιστρέφει με τον …καλύτερό της δίσκο! 16+1 συνθέσεις του Γιάννη Κ. Ιωάννου που θα ξαφνιάσουν ευχάριστα!
«Ξαφνική Βροχή», «Τα Φώτα της Πόλης», «Που Πηγαίνεις Που Πηγαίνω» και 14 ακόμα νέες συνθέσεις που θα αλλάξουν τον τρόπο που βιώνετε την ξαφνική βροχή!
Η Καλλιόπη Βέττα, από τις ωραιότερες και πιο μελωδικές φωνές της γενιάς της, βρίσκεται πάλι κοντά μας δισκογραφικά, με ένα δίσκο δροσερό και σύγχρονο, γεμάτο τραγούδια που θα αγαπηθούν σίγουρα από το πλατύ κοινό και τους λάτρεις της καλής μουσικής.
Ο Γιάννης Κ. Ιωάννου, συναντώντας πάλι την Καλλιόπη Βέττα δισκογραφικά, μετά τις επιτυχημένες δουλειές που έχουν ήδη παρουσιάσει μαζί στο παρελθόν, συνέθεσε τραγούδια εμπνευσμένα, έχοντας την συνεργασία πολύ καλών στιχουργών, όπως ο Μ. Ελευθερίου, ο Κ. Φασουλάς, ο Α. Παράσχος, ο Π. Σταθόγιαννης, ο Ν. Αδαμόπουλος, ο Χρ. Προμοίρας, η Αν. Βαφειάδου, η Μ. Αρμευτή, η Τ. Αδαμύχου, ο Τ. Δήμητσας και η Aysenur Yazici.
Στο album συμμετέχουν, ο Μάριος Φραγκούλης στο τραγούδι «Άγριο ποτάμι» – ένα πολύ όμορφο ντουέτο με την Καλλιόπη- , ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας στο τραγούδι «Στο τέλος νικάμε» και η τουρκάλα Aysenur Yazici (γνωστή συγγραφέας, τηλε-παρουσιάστρια και τραγουδίστρια) που μοιράζεται με την Καλλιόπη το τραγούδι «Ξαφνική Βροχή», σε μιά επιπλέον ελληνο-τουρκική εκδοχή!
Η ενορχήστρωση, η διεύθυνση, ο προγραμματισμός και η μίξη, είναι του Γιάννη Κ. Ιωάννου, ο οποίος υπογράφει και τη διεύθυνση παραγωγής.
Πέρασαν έξι χρόνια από την τελευταία δισκογραφική δουλειά της Καλλιόπης Βέττα με τίτλο «Πρωί της Κυριακής». Μετά από αυτή την αισθητή δισκογραφική απουσία, η ερμηνεύτρια με τη μελωδική φωνή επανέρχεται δυναμικά σαν «Ξαφνική Βροχή». Συμπαραστάτης της και σε αυτή την προσπάθεια ο συνθέτης και ενορχηστρωτής Γιάννης Ιωάννου, με τον οποίο συνεργάζεται από το 1997.
Ο δίσκος περιλαμβάνει τον …αριθμό ρεκόρ για τα τωρινά δισκογραφικά δεδομένα των 17 τραγουδιών – για την ακρίβεια 16+1, καθώς η «Ξαφνική βροχή» υπάρχει σε δύο εκτελέσεις – όλα σε μουσική του Γιάννη Ιωάννου. Το ομότιτλο κομμάτι, ανοίγει αν μη τι άλλο εντυπωσιακά το CD. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο τραγούδι με μια πινελιά ανατολής, που και στις δύο εκτελέσεις του (στη δεύτερη έχουμε τη σύμπραξη της τουρκάλας Ayşenur Yazici), τραβάει την προσοχή του ακροατή και αποτυπώνεται στη μνήμη του. Ακολουθεί το αισιόδοξο «Μπορώ» με μια πολύ όμορφη ενορχήστρωση, ενώ συνεχίζοντας απολαμβάνουμε το δυναμικό tango «Ότι πονάει», με τη συμμετοχή και της Καίτης Κουλλιά στα φωνητικά.
Τα δύο κομμάτια που στιχουργικά υπογράφει ο Μάνος Ελευθερίου, τόσο το «Πού πηγαίνεις, πού πηγαίνω», όσο και «Το σώμα μου είναι η ενοχή μου», είναι πιο ηλεκτρικά και rock. Η μπαλάντα «Τα λόγια μιας ευχής» στολίζεται με ένα πολύ όμορφο σόλο κιθάρας στο τέλος και το μελωδικό βαλς «Άδειο σπίτι» φαίνεται να ξεπηδάει από μια άλλη, πιο αθώα εποχή. Ενδιαφέρον τραγούδι και το «Χάθηκα μια Κυριακή» με ένα χαμηλών τόνων couple και ένα αρκετά δυναμικό refrain, ενώ η συνέχεια γίνεται ακόμα πιο «γλυκιά» με το «Αν ζωγραφίσω» και τους ξεχωριστούς στίχους της Τιμούλας Αδαμίχου. Πηγαίνοντας σε πιο λαϊκό ήχο ακούμε τον «Άγγελο» και επανερχόμαστε με τη μπαλάντα «Τα φώτα της πόλης», όπου συναντάμε το Γιάννη Ιωάννου στα φωνητικά. Παράλειψη θα ήταν να μην αναφερθούμε και στο ντουέτο της Καλλιόπης Βέττα με το Μάριο Φραγκούλη στο «Άγριο ποτάμι», μια εξαιρετική ερωτική μπαλάντα. Ιδανικό και το κλείσιμο του δίσκου με το «Όλα θέλουν το χρόνο τους» και στίχους τόσο αληθινούς, όταν λένε: Πώς ν’ ανθίσει χαμόγελο / αν δεν ξέρεις να κλαίς.
Το ένθετο του δίσκου σε γαλάζιους χρωματισμούς, πιστό στο πνεύμα και τον τίτλο του δίσκου και της ξαφνικής βροχής, περιέχει τους στίχους των τραγουδιών, πλήρη λίστα με τους συντελεστές και φωτογραφίες τους, καθώς και ευχαριστήρια σημειώματα της ερμηνεύτριας, του συνθέτη (με ξεχωριστές ευχαριστίες προς τους διαδικτυακούς φίλους τους από το Facebook), αλλά και της Ayşenur Yazici.
Τα δελτία τύπου που συνοδεύουν ένα δίσκο τείνουν πολλές φορές προς την υπερβολή. Στην περίπτωση όμως της «Ξαφνικής βροχής» δεν υπερβάλουν στο ελάχιστο. Πρόκειται για ένα δίσκο με πολλούς και διαφορετικούς ήχους, όμορφες μελωδίες και υποδειγματικές ερμηνείες, που μπορεί να χαρακτηριστεί «Ένα υπέροχο νέο album για πολλές ακροάσεις»!
Καλλιόπη Βέττα Η δουλειά της χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη πολλών μουσικών στοιχείων, είναι ένα σταυροδρόμι ιδιαιτέρων μουσικών ακουσμάτων, ένα κράμα ηχητικών ιδεών με κοινό παρανομαστή την φωνή της. Οι ερμηνείες της αποκαλύπτουν τις φωνητικές ικανότητές της και είναι απόλυτα αναγνωρίσιμες για την αισθαντική χροιά της, την ζεστασιά και τα έντονα συναισθήματα. Η μουσική διαποτίζεται με έθνικ χρώματα και new age αποχρώσεις, και μας παραπέμπει στο επίπεδο και τα μουσικά είδη της Loreena McKennit και της Enya.
Η Καλλιόπη Βέττα γεννήθηκε στο Λιβαδερό Κοζάνης. Από τα γυμνασιακά της χρόνια άρχισε να τραγουδάει με το συγκρότημα του αδερφού της (μουσικού και συνθέτη) Βαγγέλη Βέττα. Σπούδασε στη Γυμναστική Ακαδημία της Μόσχας, όπου κατά τη διάρκεια των σπουδών της τραγουδούσε στο ελληνικό συγκρότημα "Ερμής".
Συνέχισε τις σπουδές της στο Ωδείο Αθηνών παρακολουθώντας μαθήματα λυρικού τραγουδιού.
Την ίδια περίοδο συνεργαζεται με τον Λουδοβίκο των Ανωγείων σε πολλές συναυλίες σε όλη τη χώρα και συμμετέχει στο δίσκο του "Χαρματούσα". Ταυτόχρονα εργάζεται ως καθηγήτρια φυσικής αγωγής σε σχολείο. Το 1995 αρχίζει η συνεργασία της με το συνθέτη και μαέστρο Γιάννη Κ. Ιωάννου, ο οποίος συνθέτει πολλά τραγούδια γι’ αυτήν, και αναλαμβάνει την παραγωγή και ενορχήστρωση των προσωπκών της δίσκων που ακολουθούν.
Τον Μάιο του 1997 κυκλοφορεί το πρώτο της άλμπουμ από τη Virgin Greece με τίτλοΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΑΣΜΑΤΩΝ. Τα άλμπουμ αυτό, παίρνει εξαιρετικές κριτικές. Τα τραγούδια που ξεχώρισαν είναι: ΣΤΟ ΛΙΒΥΚΟ των Γιάννη Κ. Ιωάννου - Γιώργου Μπακλαβά, το οποίο έγινε μουσική τίτλων στη σειρά ντοκιμαντέρ της ΕΤ1 "ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΓΑΛΑΖΙΟΥ" του σκηνοθέτη Πάνου Κέκα, ΒΑΛΣ του Γιάννη Κ. Ιωάννου, το οποίο έγινε μουσική τίτλων στη σειρά μουσικών αφιερωμάτων της ΝΕΤ και ΕΤ1, "Η ΑΛΛΗ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ" του Λευτέρη Παπαδόπουλου, και στη σειρά ντοκιμαντέρ της ΕΤ1 "ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΓΑΛΑΖΙΟΥ" του σκηνοθέτη Πάνου Κέκα. Συμπεριλήφθηκε επίσης σε πολλές διεθνείς συλλογές.
Ο Γιώργος Νταλάρας την καλεί να συμμετέχει στο πρόγραμμα 1997-1998 της "Ιεράς Οδού", μαζί με την Ελένη Τσαλιγοπούλου και το Μάριο Φραγκούλη. Το Νοέμβριο του 1997 τον συνοδεύει σε δυο συναυλίες του, στο Τελ-Αβίβ με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ισραήλ I.P.O.(οι συναυλίες ηχοχραφήθηκαν και κυκλοφορούν σε CD). Τη χρονιά αυτή σταματάει να διδάσκει στο σχολείο. Το άλμπουμ της ΣΤΟ ΦΩΣ, κυκλοφορεί το Ιούνιο του 1999 και περιέχει εκτός των άλλων, τηv παγκόσμια επιτυχία που της εμπιστεύτηκε η Lorenna Mc Kennitt, MARAKESH NIGHT MARKET, IANOS του Γιάννη Κ. Ιωάννου, που έγινε σήμα στην Ελληνική καμπάνια της WWFστο MEGA Channel TV.
Στις 14 Οκτ. 1999, συνοδεύει σε συναυλία τον Γιώργο Νταλάρα στον Καθεδρικό Ναό "Notre-Dam Basilica" του Μόντρεαλ, όπου με την "Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία του Μόντρεαλ" υπό την Δ/νση του "Charles Dutois" ερμηνεύει σαν σολίστ τα τραγούδια από το μπαλέττο "ΖΟΡΜΠΑΣ" του Μίκη Θεοδωράκη. Τον χειμώνα του 1999 εκτός των προσωπικών της εμφανίσεων, συμμετέχει στο πρόγραμμα της Λαϊκής Ορχ. "Μίκης Θεοδωράκης".
Το καλοκαίρι του 1999 κάνει επιτυχημένη περιοδεία σε όλη την Ελλάδα με τον συνθέτηΓιάννη Κ. Ιωάννου στο πιάνο και συνθεσάιζερ, με τίτλο “ΡΕΣΙΤΑΛ ΣΤΟ ΦΩΣ”. Το 2000 περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης τραγουδώντας και παίζοντας στην παράσταση «Το τραγούδι του Έρωτα», βασισμένο σε πέντε έργα του Φ. ΓΚ. ΛΟΡΚΑ, με την Βέρα Κρούσκα κ.ά. Παράλληλα δίνει ρεσιτάλ με τον Γιάννη Κ. Ιωάννου.
Το 2001 κυκλοφορεί το άλμπουμ της με τίτλο «ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ».
Συνεργάζεται ξανά με τον Γιώργο Νταλάρα και τον Καναδό μαέστρο Charles Dutois που διευθύνει την PHILADELFIA SYMPHONY ORCHESTRA στο SARATOGA SUMMERFESTIVAL 2001.
Δίνει σειρά προσωπικών συναυλιών σ’ όλη την Ελλάδα, και συμμετέχει σ’ άλλες με τηνΛαϊκή Ορχ. "Μίκης Θεοδωράκης", Χρήστο Λεοντή, Νότη Μαυρουδή κ.ά.
· Το 2002 τραγουδάει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στην σκηνοθετημένη από τονΜιχάλη Κακογιάννη εκδήλωση της Διεθνούς Αμνηστίας, “BEYOND THE DARK”, τραγούδια του Κύπριου συνθέτη Κώστα Κακογιάννη. Η εκδήλωση βασίστηκε στο βιβλίο τηςKUOMO KENNENDY απ’ όπου πολλοί γνωστοί ηθοποιοί διάβασαν αποσπάματα. (Τραγούδια του ίδιου συνθέτη τραγούδησε στο TV-Serial «Πλατεία» του ΡΙΚ.) · Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου εκτός των προσωπικών της συναυλιών, συνεργάζεται με τον Μάριο Φραγκούλη δίνοντας συναυλίες στην Ελλάδα και την Κύπρο.
· Το 2003 κυκλοφορεί διεθνώς το άλμπουμ «HORIZON». Αποτέλεσμα της συνεργασίας του Γάλλου συνθέτη και παραγωγού Philippe Eidel με τον συνθέτη και παραγωγό της Καλλιόπης, Γιάννη Κ. Ιωάννου. · Τον Οκτώβριο του 2003, συμμετέχει σε περιοδεία της Λαϊκής Ορχ. "Μίκης Θεοδωράκης" στις μεγαλύτερες πόλεις της Αυστραλίας με μεγάλη επιτυχία: Darwin,Perth, Adelaide, Sidney, Melbourne.
· Το 2005 κυκλοφορεί το άλμπουμ «ΠΡΩΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» από την εταιρεία Universal.
· Τον Μάρτη του 2007 η EMI κυκλοφορεί το άλμπουμ «Best of Kalliopi Vetta», σε επιμέλεια του Κώστα Ζουγρή.
· Τον χειμώνα 2007-08 επαναλαμβάνει την επιτυχημένη συνεργασία της με τηντραγουδίστρια Καίτη Κουλλιά και τον Γιάννη Κ. Ιωάννου, σε μουσικές παραστάσεις στο Χαμάμ της Αθήνας με αξιοσημείωτη επιτυχία.
· Τον χειμώνα 2008-09 συνεργάστηκε με τον Γιώργο Μεράντζα και τον Γιάννη Κ. Ιωάννου σεLive στο Κύτταρο, που τάραξε τα νερά. Παράλληλα με την ηθοποιό Μάνια Παπαδημητρίουπαρουσιάζουν την ιδιαίτερα επιτυχημένη μουσικο-θεατρική παράσταση "Έρωτας κι Αθανασία" στο καφέ του βιβλιοπωλείου Ιανός στην Αθήνα. Την ίδια περίοδο (11/2008) κυκλοφορεί απ' την Warner το άλμπουμ "Στους δρόμους του Διόνυσου" με διασκευασμένα παραδοσιακά τραγούδια από τον Ν. Παπακώστα.
· Το 2010 την βρίσκει και πάλι στον ΙΑΝΟ με την μουσικο-θεατρική παράσταση "Λίγος καπνός ακόμα", με την Μάνια Παπαδημητρίου και τον Γιάννη Κ. Ιωάννου. Συνεχίζει σταθερά την συνεργασία της με την "Λαϊκή ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης", ενώ τον Ιούνιο του ίδιου έτους κυκλοφορεί το άλμπουμ "Αχιλλέας ο Μυρμιδόνας" σε μουσική Γιάννη Κ. Ιωάννου και ποίηση Γιώργου Τσιτρούλη, στο οποίο συμμετέχει. Τον Οκτώβρη κυκλοφορεί το Single "Ξαφνική βροχή" των Γιάννη Κ. Ιωάννου - Κώστα Φασουλά, απ' τη Warner.
· 2011 κυκλοφορεί το άλμπουμ "Ξαφνική βροχή" με 16+1 τραγούδια του Γιάννη Κ. Ιωάννου σε στίχους παλιών και νέων σημαντικών στιχουργών και τη συμμετοχή των ερμηνευτών Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Μάριου Φραγκούλη, Aysenur Yazici. Ταξιδεύει με τον Γιάννη Κ. Ιωάννου και δίνουν συναυλίες στην Αίγυπτο στην Όπερα του Καϊρου, και το Καζακστάν στο Προεδρικό Μέγαρο Πολίτισμού στην πρωτεύουσα Αστάνα, στα πλαίσια του εορτασμού των 25 χρόνων ανεξαρτησίας.
http://www.kalliopivetta.gr/gr_kv_bio.htm
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Γιος Μικρασιάτη πρόσφυγα και αργότερα μέλους της Εθνικής Αντίστασης, αγάπησε από την μικρή ηλικία το παλιό ελληνικό τραγούδι, τη λογοτεχνία, την ποίηση και τον κινηματογράφο. Σε ηλικία 10 ετών ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές σε παράρτημα του Ελληνικού Ωδείου, μαθαίνοντας ακορντεόν και πιάνο, πλάι στον θείο του, τον Δημήτρη Μεταξά. Την ίδια περίοδο ασχολήθηκε και με την βυζαντινή μουσική.
Μουσική καριέρα
Το 1966 γίνεται μέλος στο ροκ συγκρότημα "Υοungbίrds" ως οργανίστας, και αργότερα στους "Foremost" με τους οποίους έπαιξε για επτά χρόνια. Μετά το 1968, φοίτησε στο Ορφείο Ωδείο, στο Απολλώνειο Ωδείο για να καταλήξει στο Ωδείο Αθηνών, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη θεωρία της μουσικής, με καθηγητές τους Μενέλαο Παλλάντιο, Κώστα Κυδωνιάτη, Μάρκο Δραγούμη, Γιάννη Ιωαννίδη, και άλλους σημαντικούς μουσικούς. Την περίοδο 1974 με 1977, μαθήτευσε στο "Arcane School". Αργότερα παρακολούθησε μαθήματα δια αλληλογραφίας με την Μουσική Σχολή του Πανεπιστήμιου του Μπέρκλεϋ των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το 1982 πρωτοεμφανίζεται ως συνθέτης στον μουσικό διαγωνισμό έντεχνου λαϊκού τραγουδιού της Κομουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας και βραβεύεται από τα μέλη της κριτικής επιτροπής Μίκη Θεοδωράκη και τον Γιάννη Ρίτσο. Το 1986 το ενδιαφέρον του στρέφεται στα μαθηματικά και τους αλγόριθμους, τα συνθεσάιζερ και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Θεωρείται ως ένας από τους πρωτοπόρους αυτοδίδακτους στη σύνθεση της μουσικής μέσω υπολογιστών στην Ελλάδα. Εργάστηκε από το 1978, ως ενορχηστρωτής, μουσικός στα πλήκτρα και μουσικός παραγωγός στη παραγωγή μουσικών δίσκων, σε συναυλίες, σε νυχτερινά κέντρα, στο μουσικό θέατρο και την τηλεόραση.
Είχε επίσης αναλάβει την επιμέλεια της σύνθεσης, αλλά και ως συμμετοχή σε τραγούδια μουσικών δίσκων σημαντικών καλλιτεχνών στο χώρο του τραγουδιού. Παρακάτω αναφέρονται ορισμένοι από τους δίσκους που συμμετείχε ως ερμηνευτής.Με τους τραγουδιστές ως συμμετοχή Αρλέτα, Άσε τα κρυφά κρυμμένα, Διονύσης Σαββόπουλος, Ζήτω το ελληνικό τραγούδι, Αχαρνής, Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας Η μοναξιά του σχοινοβάτη, Της αγάπης μαχαιριά, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Φυσάει, Πες μου ένα ψέμα ν' αποκοιμηθώ,[Ιστοσ. Άσιμος, Πες μου ένα ψέμα ν΄ αποκοιμηθώ]
Εργάζεται στο τομέα της ενορχήστρωσης από το 1966. Μία από τις σημαντικότερες ενορχηστρώσεις συναυλιών ήταν το 1987, όταν παρουσίασε πρώτος σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση και σε συνεργασία με τη Νένα Βενετσάνου στο Θέατρο Λυκαβηττού, την συναυλία "Το κουτί της Πανδώρας" με συνεργασία τεσσάρων μουσικών. Στη συνέχεια επί δύο συναπτά έτη, από το 1989 έως το 1991, συνεργάστηκε στη παραγωγή της μουσικής παράστασης "Λεωφόρος Β'", με καλλιτέχνες τους Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Λίνα Νικολακοπούλου, Σταμάτης Κραουνάκης και Ανδρέα Βουτσινά. Από το 1993, υπήρξε στενός συνεργάτης του Μίκη Θεοδωράκη. Συνεργάστηκε μαζί του στις «Πολιτείες Γ' και Δ΄», στον «Οιδίποδα Τύραννο» και άλλες συναυλίες.
Έχει ενορχηστρώσει, συνθέσει και επιμεληθεί την μουσική για τις τηλεοπτικές εκπομπές μουσικών εκπομπών όπως των: Εν άρχει ην ο λόγος και "Η άλλη μεριά του φεγγαριού", σε παρουσίαση του Λευτέρη Παπαδόπουλου, με αφιερώματα σε πολλούς Έλληνες στιχουργούς, Αυτοί που μίλησαν με Νότες, Οι παλιοί μας φίλοι, σε παρουσίαση του Γιώργου Παπαστεφάνου, Αυλαία, σε παρουσίαση του Γιώργου Κυβέλου, Ο τελευταίος άρχοντας των Βαλκανίων, με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη «Balkan Litany» και άλλες εκπομπές.Εορταστικά προγράμματα τηλεοπτικών σειρών Οι Τρεις Χάριτες και Το δις εξ αμαρτείν των Ρέππα - Παπαθανασίου Απαράδεκτοι, της Δήμητρας Παπαδοπούλου, Της Ελλάδος τα παιδιά, και άλλες σειρές.Τηλεοπτικοί σταθμοί
Έχει συνεργαστεί με διάφορους τηλεοπτικούς σταθμούς όπως του δημόσιου οργανισμού της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (ΕΤ1, ΝΕΤ (ΕΤ2), ΕΤ3), καθώς και με τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, Mega Channel, Antenna, ORF, ARTE και αρκετούς άλλους.Θεατρικές παραστάσεις
Έχει γράψει, διασκευάσει και ενορχηστρώσει, την μουσική για επιθεώρησεις, ξεκινώντας το 1977 και σε συνεργασία με τον συνθέτη Μενέλαο Θεοφανίδη από τοΘέατρο Μινώα. Έγραψε επιπλέον την μουσική και τα τραγούδια που ακούστηκαν στα θεατρικά έργα: Εκκλησιάζουσες, του Αριστοφάνη (2011), Δωδέκατη νύχτα, του Σαίξπηρ (2011), Έπρεπε να σε είχε πετύχει ο κυνηγός, του Σπύρου Κολιαβασίλη (2012).
Μερικά απ' τα τραγούδια που έχει συνθέσει είναι Στο Λιβυκό, Vals, IANOS με την Καλλιόπη Βέττα, της οποίας είναι μουσικός παραγωγός, και στην οποία περιέχονται αρκετές εκτελέσεις του εξωτερικού που έκανε με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, όπως το «Ευτυχώς», «Έτσι μ' αρέσει».
Τελευταία χρόνια
Τον χειμώνα του 1995 - 1996 συμμετείχε μαζί με την Αναστασία Μουτσάτσου, τον Παντελή Θαλασσινό, τον Γεράσιμο Ανδρεάτο και την Αθηνά Μόραλη στο κέντρο διασκέδασης "13 Φεγγάρια". Το 1996 συνεργάστηκε με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, διασκευάζοντας και ενορχηστρώνοντας μουσική του, για τον δίσκο του κλαρινετίστα Β. Σαλέα «Οrama». Το 1997 συμμετείχε ως ενορχηστρωτής και μουσικός στα πλήκτρα στην παράσταση του Θανάση Σαββόπουλου και του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου με τίτλο «Για οικονομικούς λόγους». Στις 2 Ιουνίου Ι997, του απονέμεται ο πρώτος χρυσός του δίσκος για την συμμετοχή του ως συνθέτης στο άλμπουμ του Βασίλη Παπακωνσταντίνου «Πες μου ένα ψέμα ν' αποκοιμηθώ». Λίγο αργότερα, στις 19 Ιουνίου 1997 ,του απονέμεται ο δεύτερος χρυσός δίσκος για την συμμετοχή του στο άλμπουμ του Βασίλη Σαλέα «Οrama». Τον Οκτώβριο του 1997, φτιάχνουν μαζί με άλλους μουσικούς, την Λαϊκή Ορχήστρα "Μίκης Θεοδωράκης". Στις 22 Ιουνίου Ι998, του απονέμεται τρίτος χρυσός του δίσκος για το άλμπουμ «Litαny» του Βασίλη Σαλέα σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1998, επιμελείται μουσικά τον 1ο Διαγωνισμό Λαϊκού Τραγουδιού στα Τρίκαλα, τον οποίο συνέχισε να επιμελείται μέχρι το τέλος του 2010.
Το καλοκαίρι του 2000, ενορχήστρωσε τους Αχαρνής σε μουσική του Διονύση Σαββόπουλου για τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου [Θ.Ο.Κ.]. Το 2005, όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ του Μίκη Θεοδωράκη Balkan Litany, επιμελήθηκε την μουσική που έντυσε τηλεοπτική σειρά Ο Τελευταίος Άρχοντας των Βαλκανίων. Το 2010, κυκλοφόρησε η πρώτη του ολοκληρωμένη δουλειά, με τίτλο Αχιλλέας ο Μυρμιδόνας σε ποίηση του Γιώργου Τσιτρούλη. Το 2011, συμμετείχε στο άλμπουμΞαφνική βροχή της Καλλιόπης Βέττα σε δική του σύνθεση από την Warner Μusic.
Το 1967 επέστρεψε στην Αμερική και ηχογράφησε το μουσικό του ντεμπούτο "Songs Of Leonard Cohen". Ένα σκοτεινό δίσκο που περιείχε κομμάτια όπως τα "Stranger Song", "Suzanne", "Sisters Of Mercy", "So Long, Marianne" και "Hey, That's No Way to Say Goodbye", ατόφια διαμάντια. Έπρεπε όμως να περάσουν πολλά χρόνια για να αξιολογηθεί όπως του αρμόζει. Η Ευρώπη πάντως τον είχε αποδεχτεί πολύ νωρίς, αφού ο δεύτερος του δίσκος "Songs From A Room" ανέβηκε στο Νο2 των βρετανικών charts. Μετά από δύο χρόνια κυκλοφόρησε το "Songs Of Love And Hate", στο οποίο υπάρχει μία στιγμή που ξεπερνά τα όρια του τραγουδιού ή του ποιήματος. Έχει χαρακτηριστεί ως «ο ύμνος του αποχαιρετισμού» και τείνει τα συναισθήματα του ακροατή προς εκτόνωση. Ο λόγος για το "Famous Blue Raincoat", ένα γράμμα του Καναδού σε έναν παλιό του φίλο ("My brother, my killer...") σχετικά με τη γυναίκα που ταλάντευε την καρδιά της ανάμεσα στους δύο. Ο Leonard Cohen συνηθίζει να γράφει σύμφωνα με τα βιώματά και τις αναμνήσεις του και σε συνδυασμό με τη βραχνάδα της χρυσής του φωνής απέδιδε ένα μελαγχολικό αποτέλεσμα που είναι ικανό να καταβάλει ψυχολογικά οποιονδήποτε. Ο ίδιος πιστεύει πως δε κατάφερε ποτέ να κατακτήσει την ηχογράφηση, αλλά όπως φαίνεται δε χρειάστηκε.
Το 1994 πήγε στο όρος Baldy κοντά στο Λος Άντζελες και έγινε μοναχός κοντά στο βουδιστή δάσκαλο του Ζεν, Roshi. Πήρε το όνομα "Jikhan" που σημαίνει "ησυχία", και παρόλο που πέρασε αρκετά δύσκολα τα χρόνια που παρέμεινε εκεί έγκλειστος, δε σταμάτησε ποτέ να εξυμνεί το δάσκαλό του. Ο Leonard Cohen έγραφε πολύ σε αυτό το διάστημα και φαίνεται πολλές φορές ανίκανος να κατανοήσει πλήρως τη λογική της σκέψης που του επιβαλλόταν να ακολουθήσει. 
Τα τραγούδια του έχουν διασκευαστεί πάνω από 1500 (!) φορές από καλλιτέχνες όπως οι Johnnie Cash, Joan Baez, Nick Cave, Joe Cocker, Tori Amos, R.E.M., Peter Gabriel και πολλούς ακόμα. Πέρυσι μάλιστα ο Νίκος Αλιάγας διασκεύασε το "Dance Me To The End Of Love" μαζί με το γιο του Leonard, Adam, για το προσωπικό άλμπουμ του πρώτου. Το αξιοσημείωτο είναι πως το κομμάτι περιέχει κατά το ήμισυ ελληνικό στίχο, στον οποίο συμμετέχει και ο Adam που έχει περάσει πολλά καλοκαίρια εδώ. Το 2005 κορυφαίοι μουσικοί συγκεντρώθηκαν στο Opera House του Σύδνεϋ για να αποτίσουν φόρο τιμής στο μεγάλο αυτόν άνθρωπο. Η συναυλία βιντεοσκοπήθηκε και υπάρχει σε dvd με τίτλο "I'm Your Man", συμπεριλαμβάνοντας συνεντεύξεις από τους συντελεστές και τον ίδιο σχετικά με τη ζωή του.
