Ξεκινούν σήμερα το βράδυ 30/4/2015 με τα εγκαίνια της καθιερωμένης Έκθεσης Βιβλίου και Εικαστικών Παρεμβάσεων οι εορταστικές εκδηλώσεις για την Πρωτομαγιά στο Δήμο Ν. Σμύρνης. Η Έκθεση περιλαμβάνει και φέτος περίπτερα με δώρα, είδη λαϊκής τέχνης κλπ, καθώς και ενημερωτικά περίπτερα πολιτιστικών συλλόγων, φορέων, αθλητικών και πολιτιστικών τμημάτων του Δήμου μας κ.ά. και θα διαρκέσει έως τις 10 Μαΐου 2015. Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν το Σάββατο 2 Μαΐου με συναυλία για τα 90 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη στην οποία θα παρουσιαστεί το μεγαλειώδες έργο του Έλληνα συνθέτη, “’Αξιον Εστί”, ένα από τα σημαντικότερα έργα της ελληνικής μουσικής.
Η συναυλία ξεκινά στις 9.00 μ.μ. και θα έχει ελεύθερη είσοδο για όλους. Συμμετέχουν: Σάκης Ρουβάς, Κώστας Ραφαηλίδης, Γιώργος Γιαννόπουλος, χορωδία ΔΕΗ-ΔΕΔΔΗΕ, Οrchestra Mobile, υπό τη διεύθυνση του Θεόδωρου Ορφανίδη.
Ο Σάκης Ρουβάς τραγουδά το εμβληματικό αυτό έργο με τα τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε. Ανάμεσα σε αυτά, το" Ένα το Χελιδόνι", το "Με το λύχνο του Άστρου", το "Της δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ" και το "Της Αγάπης Αίματα".
Ο Θεόδωρος Ορφανίδης διευθύνει την Οrchestra Mobile, με τη συμμετοχή της χορωδίας της ΔΕΗ-ΔΕΔΔΗΕ, σε μουσική διδασκαλία Κωστή Κωνσταντάρα.
Αφηγητής ο ηθοποιός Γιώργος Γιαννόπουλος και Ψάλτης ο βαρύτονος Κώστας Ραφαηλίδης.
Πριν τη συναυλία θα αναγνωσθεί χαιρετισμός του Μίκη Θεοδωράκη.
Η Απάντηση του Μίκη Θεοδωράκη για το «Άξιον Εστί» στη Νέα Σμύρνη και το Σάκη Ρουβά
Τρίτη, 21 Απρίλιος 2015 15:54 http://www.neasmyrni.net.g
Με απάντηση - δήλωση που δημοσιεύεται σήμερα 21/4/2015 στην επίσημη ιστοσελίδα του ο Μίκης Θεοδωράκης σχολιάζει τη συμμετοχή του Σάκη Ρουβά στο "Άξιον Εστί" σε συναυλία που διοργανώνει στις 2 Μαΐου 2015 ο Δήμος Ν. Σμύρνης αναφέροντας αναλυτικά:
Επειδή τελευταία γράφτηκαν πολλές ανακρίβειες με αφορμή τη συμμετοχή του κ. Ρουβά στην συναυλία που διοργανώνει ο Δήμος Νέας Σμύρνης με το «Άξιον Εστί», αναγκάζομαι να διευκρινίσω τα εξής:
1) Είναι γνωστές οι απόψεις μου για το θέμα των «απαγορεύσεων», τις οποίες απόψεις υποστηρίζω εδώ και δεκαετίες και συνοψίζονται στα εξής: Πιστεύω ότι το έργο από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί, ξεφεύγει ακόμα και από τον ίδιο τον δημιουργό, που δεν έχει δικαίωμα να κρίνει δικτατορικά ποιος είναι «άξιος» να το ερμηνεύσει και ποιος όχι. Μόνος κριτής είναι το κοινό και ο χρόνος. Αυτοί τελικά κρίνουν τι θα πάει στα σκουπίδια και τι θα μείνει για πάντα. Θα πρέπει επίσης να πω ότι θεωρώ την χειρότερη εκτέλεση πολύ καλύτερη από μια απαγόρευση.
2) Όχι, δεν ήταν δική μου απόφαση η επιλογή του κ. Ρουβά, όπως αναληθώς βλέπω να αναγράφεται σε διάφορες ιστοσελίδες. Την πληροφορήθηκα εκ των υστέρων, ως τετελεσμένο γεγονός, από τον μαέστρο κ. Ορφανίδη, που μίλησε εδώ και αρκετές μέρες με την γραμματέα μου, στην οποία και ανακοίνωσε την απόφαση του Δήμου Νέας Σμύρνης να οργανώσει τιμητική για τα 90 μου χρόνια συναυλία με το «Άξιον Εστί», καθώς και τα ονόματα των συντελεστών, στην επιλογή των οποίων δεν είχα την παραμικρή ανάμιξη.
3) Η όλη ιστορία με προκαλεί να τελειώσω την δήλωσή μου αυτή με τις εξής σκέψεις:
Η Μουσική μου και φυσικά και το «Άξιον Εστί» γνώρισε κατά καιρούς απαγορεύσεις από πολλές και διαφορετικές πλευρές. Χούντες, κόμματα, πολιτικές νεολαίες, εφημερίδες, τηλεοράσεις… Πώς να ξεχάσω την επιστολή ακόμα και των δικηγόρων του ίδιου του Ελύτη, την εποχή που ήμουν Γεν. Δ/ντής Μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ, στην οποία όπως έγραφαν, «δεν ήταν σίγουροι για την ποιότητα της εκτέλεσης» (κι ας ήμουν εγώ στο πόντιουμ του μαέστρου και ο Μπιθικώτσης στον ρόλο του λαϊκού τραγουδιστή…). Για την ιστορία να πω ότι η συναυλία εκείνη δόθηκε συνολικά 3 φορές στο Ηρώδειο λόγω της πρωτοφανούς ανταπόκρισης του κοινού.
Ελληνικές Δισκογραφικές Εταιρίες που πλούτισαν από το έργο μου, απέσυραν συχνά τους δίσκους μου από το εμπόριο, ενώ πολλοί τραγουδιστές μου, για πολιτικούς ή άλλους λόγους, διέγραφαν τα έργα μου από το ρεπερτόριό τους.
Και διερωτώμαι: Ποια ήταν η αντίδραση των «φίλων της μουσικής μου» σε όλες αυτές τις περιπτώσεις; Απολύτως καμμία! Ούτε ένας Έλληνας δεν θεώρησε χρέος του να υπερασπίσει το έργο μου σε όλες αυτές τις απαγορεύσεις και αποκλεισμούς! Ούτε ένας! Και ξαφνικά βλέπω τώρα να γεμίζει το Ιντερνετ και ο τύπος από δεκάδες δημοσιεύματα «υπερασπιστών του έργου μου», που ζητούν να προστεθώ κι εγώ ο ίδιος στον μακρύ κατάλογο αυτών που κατά καιρούς το απαγόρευσαν. Και γιατί; Διότι, λένε, ο συγκεκριμένος ερμηνευτής ανήκει στην «υποκουλτούρα». Όμως τι σημαίνει άραγε ο όρος αυτός; Το θέμα είναι μεγάλο και πολύπλοκο και εξαρτάται από την οπτική γωνία του καθενός.
Σε ό,τι με αφορά, τι θέλετε να σκεφτώ, όταν βλέπω το έργο μου (που το θεωρούν υποτίθεται ποιοτικό) να μην υπάρχει στη χώρα μου; Και πώς να υπάρχει όταν βρίσκεται επί δεκαετίες ολόκληρες αντιμέτωπο με καταστάσεις σαν αυτές που ανέφερα πιο πάνω, με την ανοχή (στην καλύτερη περίπτωση) και τη σιωπή του θεωρούμενου προοδευτικού χώρου, δηλαδή τουλάχιστον του 60% του λαού μας;
Τι θα πρέπει άραγε να σκεφτώ εγώ που αφιέρωσα τη ζωή μου στην πραγματική Ελληνική Αριστερά και χάρισα στον Λαό μας έργα σαν το «Άξιον Εστί» που από τη μια τα θεωρούν, όπως λένε, υποδείγματα της «καλής κουλτούρας», κι από την άλλη ανέχονται τις κατά καιρούς απαγορεύσεις και το μποϋκοτάζ τους, ακόμα κι από τις ίδιες τις παρατάξεις στις οποίες ανήκουν; Τι να σκεφτώ βλέποντας όλους αυτούς τους ανέκαθεν απόντες να ξυπνούν μόνο στην περίπτωση Ρουβά και να ξεσπαθώνουν λαύροι απαιτώντας από μένα να απαγορεύσω τη συμμετοχή του;
Από όλα αυτά προκύπτει ότι η έννοια της υποκουλτούρας για μένα είναι διαφορετική απ’ ό,τι είναι για κείνους. Είναι, πιστεύω, φυσικό να θεωρώ την γενικευμένη ηθική υποκουλτούρα, μέσα στην οποία καταδικάστηκα να ζω, ως απείρως χειρότερη από εκείνη που σχετίζεται με την Τέχνη και τα δυσδιάκριτα σύνορα ανάμεσα στις πολλές και ποικίλες της εκφάνσεις.
Αθήνα, 21η Απριλίου 2015
(Κατάλληλη ημερομηνία να μιλάμε για «απαγορεύσεις»…).
Μίκης Θεοδωράκης
27 Απρ 2015
Τρίτη, 21 Απρίλιος 2015 15:54 http://www.neasmyrni.net.g
Με απάντηση - δήλωση που δημοσιεύεται σήμερα 21/4/2015 στην επίσημη ιστοσελίδα του ο Μίκης Θεοδωράκης σχολιάζει τη συμμετοχή του Σάκη Ρουβά στο "Άξιον Εστί" σε συναυλία που διοργανώνει στις 2 Μαΐου 2015 ο Δήμος Ν. Σμύρνης αναφέροντας αναλυτικά:Επειδή τελευταία γράφτηκαν πολλές ανακρίβειες με αφορμή τη συμμετοχή του κ. Ρουβά στην συναυλία που διοργανώνει ο Δήμος Νέας Σμύρνης με το «Άξιον Εστί», αναγκάζομαι να διευκρινίσω τα εξής:
1) Είναι γνωστές οι απόψεις μου για το θέμα των «απαγορεύσεων», τις οποίες απόψεις υποστηρίζω εδώ και δεκαετίες και συνοψίζονται στα εξής: Πιστεύω ότι το έργο από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί, ξεφεύγει ακόμα και από τον ίδιο τον δημιουργό, που δεν έχει δικαίωμα να κρίνει δικτατορικά ποιος είναι «άξιος» να το ερμηνεύσει και ποιος όχι. Μόνος κριτής είναι το κοινό και ο χρόνος. Αυτοί τελικά κρίνουν τι θα πάει στα σκουπίδια και τι θα μείνει για πάντα. Θα πρέπει επίσης να πω ότι θεωρώ την χειρότερη εκτέλεση πολύ καλύτερη από μια απαγόρευση.
2) Όχι, δεν ήταν δική μου απόφαση η επιλογή του κ. Ρουβά, όπως αναληθώς βλέπω να αναγράφεται σε διάφορες ιστοσελίδες. Την πληροφορήθηκα εκ των υστέρων, ως τετελεσμένο γεγονός, από τον μαέστρο κ. Ορφανίδη, που μίλησε εδώ και αρκετές μέρες με την γραμματέα μου, στην οποία και ανακοίνωσε την απόφαση του Δήμου Νέας Σμύρνης να οργανώσει τιμητική για τα 90 μου χρόνια συναυλία με το «Άξιον Εστί», καθώς και τα ονόματα των συντελεστών, στην επιλογή των οποίων δεν είχα την παραμικρή ανάμιξη.
3) Η όλη ιστορία με προκαλεί να τελειώσω την δήλωσή μου αυτή με τις εξής σκέψεις:
Η Μουσική μου και φυσικά και το «Άξιον Εστί» γνώρισε κατά καιρούς απαγορεύσεις από πολλές και διαφορετικές πλευρές. Χούντες, κόμματα, πολιτικές νεολαίες, εφημερίδες, τηλεοράσεις… Πώς να ξεχάσω την επιστολή ακόμα και των δικηγόρων του ίδιου του Ελύτη, την εποχή που ήμουν Γεν. Δ/ντής Μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ, στην οποία όπως έγραφαν, «δεν ήταν σίγουροι για την ποιότητα της εκτέλεσης» (κι ας ήμουν εγώ στο πόντιουμ του μαέστρου και ο Μπιθικώτσης στον ρόλο του λαϊκού τραγουδιστή…). Για την ιστορία να πω ότι η συναυλία εκείνη δόθηκε συνολικά 3 φορές στο Ηρώδειο λόγω της πρωτοφανούς ανταπόκρισης του κοινού.
Ελληνικές Δισκογραφικές Εταιρίες που πλούτισαν από το έργο μου, απέσυραν συχνά τους δίσκους μου από το εμπόριο, ενώ πολλοί τραγουδιστές μου, για πολιτικούς ή άλλους λόγους, διέγραφαν τα έργα μου από το ρεπερτόριό τους.
Και διερωτώμαι: Ποια ήταν η αντίδραση των «φίλων της μουσικής μου» σε όλες αυτές τις περιπτώσεις; Απολύτως καμμία! Ούτε ένας Έλληνας δεν θεώρησε χρέος του να υπερασπίσει το έργο μου σε όλες αυτές τις απαγορεύσεις και αποκλεισμούς! Ούτε ένας! Και ξαφνικά βλέπω τώρα να γεμίζει το Ιντερνετ και ο τύπος από δεκάδες δημοσιεύματα «υπερασπιστών του έργου μου», που ζητούν να προστεθώ κι εγώ ο ίδιος στον μακρύ κατάλογο αυτών που κατά καιρούς το απαγόρευσαν. Και γιατί; Διότι, λένε, ο συγκεκριμένος ερμηνευτής ανήκει στην «υποκουλτούρα». Όμως τι σημαίνει άραγε ο όρος αυτός; Το θέμα είναι μεγάλο και πολύπλοκο και εξαρτάται από την οπτική γωνία του καθενός.
Σε ό,τι με αφορά, τι θέλετε να σκεφτώ, όταν βλέπω το έργο μου (που το θεωρούν υποτίθεται ποιοτικό) να μην υπάρχει στη χώρα μου; Και πώς να υπάρχει όταν βρίσκεται επί δεκαετίες ολόκληρες αντιμέτωπο με καταστάσεις σαν αυτές που ανέφερα πιο πάνω, με την ανοχή (στην καλύτερη περίπτωση) και τη σιωπή του θεωρούμενου προοδευτικού χώρου, δηλαδή τουλάχιστον του 60% του λαού μας;
Τι θα πρέπει άραγε να σκεφτώ εγώ που αφιέρωσα τη ζωή μου στην πραγματική Ελληνική Αριστερά και χάρισα στον Λαό μας έργα σαν το «Άξιον Εστί» που από τη μια τα θεωρούν, όπως λένε, υποδείγματα της «καλής κουλτούρας», κι από την άλλη ανέχονται τις κατά καιρούς απαγορεύσεις και το μποϋκοτάζ τους, ακόμα κι από τις ίδιες τις παρατάξεις στις οποίες ανήκουν; Τι να σκεφτώ βλέποντας όλους αυτούς τους ανέκαθεν απόντες να ξυπνούν μόνο στην περίπτωση Ρουβά και να ξεσπαθώνουν λαύροι απαιτώντας από μένα να απαγορεύσω τη συμμετοχή του;
Από όλα αυτά προκύπτει ότι η έννοια της υποκουλτούρας για μένα είναι διαφορετική απ’ ό,τι είναι για κείνους. Είναι, πιστεύω, φυσικό να θεωρώ την γενικευμένη ηθική υποκουλτούρα, μέσα στην οποία καταδικάστηκα να ζω, ως απείρως χειρότερη από εκείνη που σχετίζεται με την Τέχνη και τα δυσδιάκριτα σύνορα ανάμεσα στις πολλές και ποικίλες της εκφάνσεις.
Αθήνα, 21η Απριλίου 2015
(Κατάλληλη ημερομηνία να μιλάμε για «απαγορεύσεις»…).
Μίκης Θεοδωράκης
27 Απρ 2015
Η σκληρή τοποθέτηση της σοπράνο στη συνέντευξη τύπου για τα 90 χρόνια από τη γέννηση του Θεοδωράκη
Η σκληρή τοποθέτηση της διεθνούς φήμης σοπράνο, κυρίας Σόνια Θεοδωρίδου, που αντέδρασε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου για τα 90 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη.
Η ίδια τόνισε ότι έχει παρουσιάσει σε πολλές χώρες στην Ευρώπη κλασικά έργα με ερμηνείες από ποπ τραγουδιστές, χωρίς να σηκωθεί καμία πέτρα να τους χτυπήσειʼ. Και πρόσθεσε: «Εδώ, στην Ελλάδα, αμέσως όλοι άρχισαν να σχολιάζουν και να χωρίζονται σε στρατόπεδα. Αποκορύφωμα των δηλώσεων της ήταν η φράση ʽη κριτική από την κακοήθεια έχει πολύ μεγάλη απόσταση... Η τέχνη θα έπρεπε να μας ενώνει και αντί αυτού παρατηρούνται έντονες αντιδράσεις που χωρίζουν τον κόσμο σε στρατόπεδα, ακόμα και πριν παρουσιαστεί ένα έργο, ώστε να κριθεί εκ του αποτελέσματος».
Η κυρία Σόνια Θεοδωρίδου αντιπροσωπεύει τη χώρα μας παγκόσμια με τη διεθνή της μουσική καριέρα 30 ετών και τις πολυάριθμες διακρίσεις. Με την τοποθέτηση της κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου εξέφρασε τη γνώμη της, η οποία έχει μεγάλη βαρύτητα στον καλλιτεχνικό χώρο διεθνώς και τάχθηκε υπέρ του Σάκη.
Ο Σάκης Ρουβάς σίγουρα θα δώσει τον καλύτερό του εαυτό και θα αφήσει το δικό του καλλιτεχνικό αποτύπωμα στο μεγαλειώδες έργο ʽΆξιον Εστίʼ.
Πηγή: http://www.gossip-tv.gr/showbiz/story/375349/h-skliri-topothetisi-tis-sopranoy-sti-synenteyxi-typoy-gia-ta-90-xronia-apo-ti-gennisi-toy-theodoraki#ixzz3Z3KouJzJ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου