TΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ - 1977

Θεοδωράκης_Μπιθικώτσης_Κατράκης_Ελύτης

✣ Η ΓΕΝΕΣΙΣ 01:42

✣ ΤΑ ΠΑΘΗ
α) ΙΔΟΥ ΕΓΩ ΛΟΙΠΟΝ 07:32
β) Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ 10:05 (μ.κ)
γ) ΕΝΑ ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ 14:34 ✓
δ) ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΜΟΥ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ 18:06 "Γρηγόρη ατελείωτε"
ε) ΜΕ ΤΟ ΛΥΧΝΟ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΥ 23:48 "Πού να βρω.. 24:36" ✓
ζ) Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ 26:50 (μ.κ)
η) ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ 29:22 ✓
θ) ΝΑΟΙ ΣΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ( Ορχ. ) 34:20
ι) ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑTΑ 37:35 ✓
κ) ΝΑΟΙ ΣΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ 40:41
λ) ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ 43:56 (μ.κ)
μ) ΑΝΟΙΓΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ 47:56 ✓
ν) ΣΕ ΧΩΡΑ ΜΑΚΡΙΝΗ 51:36

✣ ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ - Το Δοξαστικόν 54:01
(Διατίθενται οι στίχοι - Ενεργ.τους υπότιτλους)



01:07:52 ... Αιέν ο κόσμος ο μικρός, Ο ΜΕΓΑΣ.




~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
θέατρο Λυκαβηττού - Αύγουστος 1977
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

Λαϊκό Ορατόριο για συμφωνική ορχήστρα, χορωδία, μικρή λαϊκή ορχήστρα,
λαϊκό τραγουδιστή, Ψάλτη και αφηγητή.
Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης / Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης .

Λαϊκός Τραγουδιστής : ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ
Ψάλτης (Βαρύτονος) : ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΛΟΥΜΠΗΣ
Αφηγητής: ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ
Μπουζούκι: ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ - ΛΑΚΗΣ ΚΑΡΝΕΖΗΣ
Σαντούρι: ΤΑΣΟΣ ΔΙΑΚΟΓΙΩΡΓΗΣ

Διεύθυνση: ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ .


Live at Lycabetus Theater - Athens (August 1977)
Mikis Theodorakis' AXION ESTI
based on the Nobel winning poem of Odysseas Elytis .
► http://emikis.webgrafix.fr/index.php/...




.. να μπορούσαν και τη σημασία των λαών να τη μετράνε όχι από το πόσα κεφάλια διαθέτουνε για μακέλεμα, όπως συμβαίνει στις μέρες μας, αλλά απ' το πόση ευγένεια παράγουν, ακόμη και κάτω από τις πιο δυσμενείς και βάναυσες συνθήκες, όπως ο δικός μας ο λαός στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, όπου το παραμικρό κεντητό πουκάμισο, το πιο φτηνό βαρκάκι, το πιο ταπεινό εκκλησάκι, το τέμπλο, το κιούπι, το χράμι, όλα τους αποπνέανε μιαν αρχοντιά κατά τι ανώτερη των Λουδοβίκων .

__


Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να 'ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του.

Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν.
Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ' αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι' αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.

Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ' όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας - και της εποχής μας .


ΟΔ. ΕΛΥΤΗΣ

.